سپیده مهدوی، پژوهشگر و کارشناس آموزش:استخدام معلم برای آموزش و پرورش افزایش هزینه‌های جاری است

به گزارش تجارت نیوز، با گذشت نزدیک به دو هفته از آغاز سال تحصیلی بر خلاف ادعای سخنگوی آموزش و پرورش که در تاریخ 15 شهریورماه اعلام کرده بود مدارس امسال به صورت حضوری برگزار می‌شود و خبری از کمبود معلم در کلاس‌های درس نیست، حالا از شهرها و استان‌های مختلف خبر می‌رسد که مدارس با کمبود معلم مواجه‌اند. طبق آخرین اخبار و اظهار نظر مدیرکل آموزش و پرورش استان خراسان رضوی، مدارس این استان با کمبود دست کم 18 هزار معلم در سال تحصیلی جدید مواجه است. این مقام مسئول با اعلام اینکه وضعیت نسبت به پارسال بهتر است کمبود معلم در سال گذشته تحصیلی این استان را 23 هزار معلم عنوان کرد.
حال سوال اینجاست که اگر تنها یک استان با کمبود 18 هزار معلم مواجه است وضعیت در دیگر استان‌ها به چه صورتی است؟ سپیده مهدوی، پژوهشگر و کارشناس آموزش در این باره به تجارت‌‌نیوز می‌گوید: وقتی کلاس‌های درس بدون معلم یا با معلم‌های حق‌التدریس و غیرمتخصص اداره می‌شوند، اولین و مستقیم‌ترین آسیب متوجه کیفیت آموزش دانش‌آموزان است. از سوی دیگر در برخی مناطق به‌ویژه شهرهای بزرگ، کمبود معلم باعث شده کلاس‌هایی که باید ۲۵ دانش‌آموز داشته باشند، با ۴۰ یا حتی ۴۵ دانش‌آموز اداره شوند. در چنین فضایی، نه فرصت پرسش و پاسخ وجود دارد، نه تعامل معنادار بین معلم و شاگرد.
هر سال وزارت آموزش و پرورش برای پر کردن خلأ کمبود معلم در کشور از نیروهای آزاد، سربازمعلم‌ها یا نیروهای بازنشسته استفاده می‌کند
او می‌افزاید: هر سال وزارت آموزش و پرورش برای پر کردن خلأ کمبود معلم در کشور از نیروهای آزاد، سربازمعلم‌ها یا نیروهای بازنشسته استفاده می‌کند. نتیجه این می‌شود که گاه یک معلم رشته ادبیات، به اجبار کلاس علوم یا ریاضی را اداره می‌کند. این وضعیت به افت یادگیری و کاهش انگیزه دانش‌آموزان منجر می‌شود.
این پژوهشگر ادامه می‌دهد: همچنین معلمانی که در سیستم باقی مانده‌اند، مجبورند ساعات کاری بیشتری بر عهده بگیرند و در چند مدرسه یا چند شیفت تدریس کنند. این فشار مضاعف، کیفیت تدریس آنها را پایین می‌آورد.
مهدوی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار می‌دارد: بسیاری از منتقدان معتقدند ریشه این بحران به سیاست‌های کوتاه‌مدت و غیراصولی دولت‌ها در حوزه آموزش بازمی‌گردد. آموزش و پرورش سال‌هاست با مشکل مزمن کسری بودجه مواجه است. هر ساله به جای استخدام نیروهای تازه‌نفس، یا جذب به تعویق می‌افتد یا ظرفیت بسیار محدود در نظر گرفته می‌شود.
او می‌گوید: در حالی که آموزش باید سرمایه‌گذاری بلندمدت تلقی شود، دولت‌ها آن را به عنوان بار مالی می‌بینند. استخدام معلم برای آنها به معنای افزایش هزینه‌های جاری است، نه افزایش سرمایه انسانی.
این کارشناس آموزش یکی دیگر از دلایل کمبود معلم در کشور را وابستگی بیش از حد به دانشگاه فرهنگیان دانسته و می‌افزاید: این دانشگاه هر سال تعداد محدودی دانشجو معلم تربیت می‌کند، اما خروجی آن پاسخگوی نیاز واقعی مدارس نیست. در نتیجه کمبود سال به سال انباشته‌تر می‌شود.