برق کشاورزی را از سوخت فسیلی بی‌نیاز کنیم. محسن عباسپور
امروزه به دلیل افزایش جمعیت و بزرگ‌تر شدن اقتصاد بیشتر کشورها، نیاز به مصرف انرژی در بخش صنعت و کشاورزی بیشتر شده است. تأمین این مقدار انرژی از منابع فسیلی در چند دهه اخیر مشکلات آلودگی‌های زیست‌محیطی و تغییرات آب‌وهوایی را به دنبال داشته و هزینه بسیاری را به کشورهای مختلف تحمیل کرده است. در چند دهه اخیر بسیاری از کشورها به دنبال تأمین انرژی از منابع انرژی تجدیدپذیر بوده‌اند؛ به دلیل اهمیت بخش کشاورزی در تأمین امنیت غذایی کشورها و همچنین نقش آن در افزایش صادرات غیرنفتی کشورهای نفت‌خیز، لزوم گسترش این بخش بیش‌ازپیش احساس می‌شود.
اصلی‌ترین مزیت تأمین انرژی پایدار برای مشترکان برق حوزه کشاورزی، کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی است. وقتی کشاورزان از انرژی خورشیدی و باد، استفاده کنند هم هزینه‌های انرژی آنها کاهش‌یافته و هم به یک سودآوری قابل‌توجهی می‌رسند.
در این جا صرفاً صحبت از اقتصاد نیست، تأمین انرژی پایدار به مشترکان برق حوزه کشاورزی از لحاظ زیست‌محیطی اهمیت بالایی دارد. استفاده از منابع انرژی پایدار منجر به کاهش گازهای گلخانه‌ای و آلودگی هوا می‌شود و این شروع یک دومینو که منجر به حفظ محیط‌زیست و کاهش اثرات تغییرات اقلیمی می‌شود و در نهایت روی بهبود کیفیت هوا و حفاظت از تنوع زیستی هم اثر مثبت برجای می‌گذارد.
بازخورد مثبت تأمین انرژی پایدار به مشترکان برق حوزه کشاورزی به‌عنوان الگوی موفق، موجب الهام بخشیدن سایر بخش‌های صنعتی هم می‌شود. در واقع، کشاورزی به‌عنوان بخشی حیاتی از اقتصاد، با اتخاذ روش‌های پایدار در تأمین انرژی، به‌عنوان نمونه‌ای الهام‌بخش برای بخش‌های دیگر اقتصادی عمل می‌کند و انگیزهٔ تغییر نحوه تأمین انرژی را در سایر صنایع افزایش می‌دهد.
در نهایت، بازخورد تأمین انرژی پایدار به مشترکان برق حوزه کشاورزی نشان می‌دهد که امکان تعامل بین اقتصاد و محیط‌زیست وجود دارد و از همه مهم‌تر می‌شود که همسویی بین توسعه پایدار و نیازهای اقتصادی را به واقعیت تبدیل کرد.
1821 | ۰۳/۰۸/۳۰
1820 | ۰۳/۰۸/۲۹
1819 | ۰۳/۰۸/۲۸