موانع توسعه پوشش بیمهٔ اجتماعی روستاییان و عشایر متعدد است و فقط ۱۲ درصد نسبت به سال قبل رشد داشته است. بیمه عشایر و روستاییان درگیر هفتخان رستم
گزارش | کاغذوطن
دولت میگوید پوشش صندوق بیمهٔ روستاییان و عشایر روبهگسترش است و اما جامعهٔ روستایی میگوید برای عضویت در این صندوق یا استفاده از خدمات و مستمری آن باید هفتخان رستم را طی کنند. کارشناسان اما موضوع را در چالشهای ساختاری و اجرا میدانند و میگویند حتی در تعریف روستا در مقررات مربوط به این قانون نیز چالش وجود دارد که نه مقنن آن را دیده و نه دستگاه متولی اجرا. بسیاری از مشاغلی که روستاییان امروز به آن اشتغال دارند، با وجود اینکه در برنامههای کارآفرینی و اشتغالزایی دولت تبلیغ و تشویق میشوند، اما در سبد بیمه جایی ندارند.
مرداد امسال بود که دولت از رشد دو برابری عضو شدگان در صندوق بیمهٔ روستایی و عشایری خبر داده بود. حالا و با گذشت کمتر از سه ماه یکبار دیگر پایگاه خبری دولت با انتشار مطلبی میگوید که عضوشدگان این صندوق رشد ۱۲.۴ درصدی داشتهاند: «تعداد کل بیمهشدگان این صندوق شامل فعال و غیرفعال در پایان تیرماه امسال نسبت به تیرماه سال گذشته، با رشد ۱۲.۴ درصدی به دو میلیون و ۵۲۹ هزار نفر رسیده است.»
وبسایت خبری دولت نوشت: «تازهترین دادههای آماری صندوق بیمهٔ اجتماعی کشاورزان، روستاییان و عشایر نشان میدهد که در تیرماه امسال، تعداد بیمهشدگان فعال این صندوق با رشد ۹.۸ درصدی نسبت به تیرماه ۱۴۰۱، به یک میلیون و ۶۶۸ هزار نفر رسیده است. براساس دادههای آماری صندوق بیمهٔ اجتماعی کشاورزان، روستاییان و عشایر کشور، تعداد کل بیمهشدگان این صندوق شامل فعال و غیرفعال در پایان تیرماه امسال نسبت به تیرماه سال گذشته، با رشد ۱۲.۴ درصد به دو میلیون و ۵۲۹ هزار نفر رسیده است. این تعداد در تیرماه سال گذشته، حدود دو میلیون و ۲۴۹ هزار نفر برآورد شده بود. از میان بیمهشدگان فعال، غیرفعال متصل و غیرفعال منفصل، آمار بانوان و مردان تفکیک شده است، بهطوریکه در بیمهشدگان فعال با جامعهٔ آماری یک میلیون و ۶۶۷ هزار و ۹۴۰ نفر، یک میلیون و ۲۴۸ هزار و ۴۵۴ نفر مرد و ۴۱۹ هزار و ۴۸۶ نفر زن هستند.»
*شرایط پیچیده برای بیمه شدن
دو لت همچنین اعلام کرده است که افزایش ۲۰ درصدی و پرداخت معوقات مستمریبگیران صندوق بیمهٔ اجتماعی کشاورزان، روستاییان و عشایر از دیگر اقدامات اثربخش در این دولت بود که به همین منظور صندوق برای این مهم نیز برنامهریزی جدی داشت. براساس اعلام صندوق بیمهٔ اجتماعی کشاورزان، روستاییان و عشایر، حقوق مردادماه سال جاری مستمریبگیران تحتپوشش صندوق با افزایش ۲۰ درصدی و همچنین معوقات آنان پرداخت شد: «مستمری صندوق در مجموع در دولت سیزدهم بیش از ۴۳ درصد و برای حداقلبگیران بیش از ۱۹۰ درصد افزایش یافت و یکی از راههای افزایش مستمری افزایش سطوح درآمدی بهشمار میرود که در صندوق این امر محقق شد. طبق برنامههای راهبردی صندوق بیمهٔ اجتماعی کشاورزان، روستاییان و عشایر سال گذشته ۶۰ درصد سطوح درآمدی رشد یافت؛ همچنین دو سطح ۹ و ۱۰ برای آنها تعریف شده است. صندوق بیمهٔ اجتماعی کشاورزان، روستاییان و عشایر ۱۸ سال قبل با هدف پوشش جمعیت ۳۰ میلیون نفری کشاورزان، روستاییان و عشایر در راستای توسعهٔ چتر بیمهای و ارائهٔ خدمات به جامعهٔ مذکور با دریافت مبالغ پایین و کمک دولت در پرداخت حق بیمه آغاز به فعالیت کرد.»
صندوق بیمهٔ اجتماعی کشاورزان، روستاییان و عشایر بهعنوان یکی از ۱۸ صندوق بیمهگر در کشور بهشمار میرود که دولت بهعنوان کارفرمای افراد تحتپوشش این صندوق، حدود ۷۰ درصد سهم حق بیمهٔ افراد بیمهشدهٔ این صندوق را پرداخت میکند و بیمهشدگان نیز حدود یکسوم سهم حق بیمه را پرداخت میکنند. افراد تحتپوشش صندوق بیمهٔ اجتماعی کشاورزان برای بیمهشدن در این صندوق باید شرایطی داشته باشند که از جمله آنها میتوان به داشتن حداقل ۱۸ سال و حداکثر ۵۰ سال سن، سکونت در مناطق روستایی و عشایری و شهرهای زیر ۲۰ هزار نفر، اشتغال در حوزهٔ صنایع دستی و هنرهای سنتی، مشاغل زنبورداری، بافندگی، قالیبافی، فرشبافی، گلیم و جاجیمبافی، رانندگان حمل بار و مسافر بینشهری، کارکنان مراکز و شرکتهای وابسته به مهندسی کشاورزی، منابع طبیعی و نظام دامپزشکی اشاره کرد.
*روستاییان ناراضی
با وجود تبلیغ دولت بر کمیت و اعداد و ارقام مربوط به بیمهشدگان جامعهٔ روستایی و عشایری از آن رضایت ندارند. عموم نارضایتی افراد در سه بخش عمدهٔ مبلغ بالای حق بیمه بهویژه در مناطق کمترتوسعهیافته، مستمری بازنشستگی اندک و سختی تحتپوشش این بیمه قرار گرفتن، است. همچنین، بهرغم مصوبهٔ مجلس شورای اسلامی سال ۱۳۹۵ که این صندوق را مکلف به پذیرش بازنشستگی همهٔ افراد بالای ۶۰ سال -به هر میزان سابقهٔ بیمه- میکند، این تصمیم قانونی نیز اجرا نشده است.
عباسعلی، از روستای «اورت کوت حاجی» در استان گلستان به «پیام ما» میگوید که مجموع مستمری پرداختی به او به در ماه حدود دو میلیون و ۵۰۰ میلیون تومان است: «این عدد قرار است چه بخشی از مشکلات زندگی من را حل کند؟ مشکلات را نه، اصلاً آیا خرج من و زنم را میدهد؟ بیمهای که نه به درد دوا و درمان میخورد، نه عدد بازنشستگیاش به درد امورات زندگی، نمیدانم به چه کاری میآید؟»
آنچه عباسعلی در گلستان میگوید را خداداد از روستای «تومانک» چهارمحالوبختیاری نیز تأیید میکند و علاوهبرآن از چالشهای دیگری صحبت میکند: «زن و مرد روستایی عموما از ۱۰- ۱۲ سالگی خیلی جدی کار میکنند. یعنی اگر یک جوان شهری در ۲۰ یا ۲۲-۲۳ سالگی میرود سر کار، یک روستایی ۱۰ سال زودتر رفته است. اما بیمه بچهٔ تو را که با تو کارگری میکند، قبول نمیکند. میگوید زیر ۱۸ سال را نمیپذیریم. بعضی روستاییها، ایلاتیها ۴۵ سال یا ۵۰ سال ازکارافتادهاند. این را هم بیمه نمیپذیرد. بیمه باید این چیزها را ببیند که نمیبیند.»
*مشکل هم در ساختار هم در اجرا
«آوان» اهل روستای «کله قطار علیا» در ایلام است که خودش در روستا کار خودش را میکند. آوان میگوید شغل من در دستهٔ بیمهٔ روستایی و عشایر قرار نمیگیرد. پدر من گچکار بود و من مجسمهٔ گچی درست میکنم و در بازار ایلام میفروشم. اما صندوق، میگوید من یا باید خودم را بیمهٔ زنان خانهدار کنم یا بیمهٔ خویشفرمای تأمین اجتماعی که حق بیمهٔ ماهیانهام نزدیک دو میلیون میشود. یعنی تعریف صندوق از شغل روستاییان بسیار کلیشه است.
«مرضیه مجدی»، کارشناس توسعهٔ روستایی، به «پیام ما» میگوید که بین سالهای ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۱ پژوهشی در دفتر اجتماعی معاونت مناطق محروم و روستاهای ریاستجمهوری انجام شده است که یافتههای این مطالعه حاكی از آن است كه موانع گسترش بیمهٔ اجتماعی روستاییان و عشایر عوامـل متعددی دارد: «دستهای از عوامل، ساختاری و اجرایی بوده و دستهای دیگر، برخاسته از وضعیت جامعهٔ هدف است. از جملـه چالشهای ساختاری و قانونی میتوان به قوانین و مقررات و تعاریف و نبود تبلیغات صحیح و مناسب اشـاره كرد. درخصوص جامعهٔ هدف، میتوان بهدلایلی مانند بیاعتمادی به كارگزاران بیمه، نداشتن آگـاهی از مزایای بیمه گفته شده، ناتوانی اقتصادی بیمهگزاران در پرداخت حق بیمه، بهخصوص در مناطق كمتـرتوسـعهیافتـه و مانند آن اشاره كرد.»
مجدی توضیح میدهد که با توجه به ارتباط مستقیم و تنگاتنگ بین تأمـین اجتمـاعی و توسـعهٔ پیشبرد بیمـهٔ اجتمـاعی روستاییان و عشایر در مناطق روستایی كشور، بهویژه در مناطق كمترتوسعهیافته، محروم و حاشیهای و برای دستیابی به حداكثری پوشش جغرافیایی و جمعیت، عرضهٔ تسهیلات و حمایتهای بیشتـر و اتخاذ روشها خاص ترویجی و مشاركتی ضروری است.»