یکقدم دیگر در مرگ آبخوان جلوتر رفتیم پژوهش جدید رتبه ایران از نرخ فرونشست را دوم اعلام کرد
یکقدم دیگر به دره مرگ آبخوان نزدیک شدیم. سال قبل اعلام شد که ایران رتبه سوم نرخ فرونشست جهانی است و اخیراً گزارشی محققین دانشگاه کلرادو در همکاری با دانشگاه تکنولوژی هامبورگ، نشان داد ایران رتبه دوم را بعد از فیلیپین قرار دارد. اضافه برداشت از سفرههای زیرزمینی دلیل اصلی فرونشست است، تا افق ۱۴۲۵ بالغ بر ۱۱۸ آبخوان دیگر خشک میشوند؛ این یعنی تأمین آب شرب ۱۸.۵میلیون نفر با تهدید مواجه میشود، یعنی دو میلیون نفر بیکار میشوند؛ چون آبی در صنایع وجود ندارد.
مطالعات مرکز ملی مطالعات آب کشاورزی نشان میدهد که ما تا ۱۴۲۰، ۶۵ تا ۷۵ میلیارد مترمکعب آب داریم و نیاز فعلی ما ۹۳ میلیارد مترمکعب است.
در یکقدمی بحرانیم. نقشهٔ راهآب کشور سه محور اصلی را تدوین کرده است. اول اینکه آب کشاورزی از ۸۲ میلیارد مترمکعب به ۵۱ میلیارد مترمکعب برسد. دوم، بازچرخانی آب از ۱.۴میلیارد مترمکعب کنونی به ۸.۶ میلیارد مترمکعب برسد و شیرینسازی آب دریا هم از ۲۳۰ میلیون مترمکعب به ۳.۸ میلیارد مترمکعب برسد.
آیا صنعت زیر باربند ع تبصره ۸ بودجه و آنچه در نقشهٔ راه تدوین شده، میرود و مصرف آبش را سمت آبهای نامتعارف و پساب میبرد یا نه؟ اینها سؤالاتی است که حاجیکریم، رئیس فدراسیون صنعت آب ایران، معتقد است که نه فقط صنعت بلکه هیچکس چارهای جز سازگاری با آن ندارد.
او در نشست خبری فدراسیون صنعت آب ایران که با همکاری تنها روزنامه محیطزیستی کشور «پیام ما» برگزار شده بود، با بیان اینکه استفادهٔ صنایع از پساب بر اساس بندی است که در برنامهٔ هفتم توسعه است و عیناً این بند در نقشهٔ راه کشور هم نوشته شده است، گفت: «ضمانت اجرایی این قانون این است که در طبقهبندی و احصای اولویتهای مصرف آب، حتماً شرب در اولویت بالاتری قرار گرفته است. اگر صنعتی نمیتواند آبش را از پساب تأمین کند و نمیتواند از پس هزینههای تأمین آب از پساب که امروز رقمی حدود ۳۵ هزار تومان بهازای هر مترمکعب است، برآید؛ حتماً آن صنعت جانماییاش دچار مشکل است و بر اساس اهداف سند آمایش نبوده است.»