جشنواره مرکبات چقدر به اهداف خود رسید؟
سرمقاله
جشنواره مرکبات به رسم همه جشنوارهها برگزار شد. رویدادی که برخی به آن دل بستهاند تا از دل آن بتوانند تجاری سازی مرکبات جنوب کرمان، انجام شود. نگاه نگارنده به ماجرا گواه این مهم است که آب از آب تکان نمی خورد. مگر جشنواره پسته و خرما توانست راهی برای افزایش اعتبار و جایگاه آن دو محصول استراتژیک باز کند؟ سایر جشنواره هایی که ریشه در زمین تفکر دولتی دارند توانستهاند تغییری ایجاد کنند؟ دولتی که خود اصلی ترین مانع بر سر تحقق اهداف اقتصادی بخش خصوصی است.
حکایت جشنواره برگزار کردن در کشور ما هم همین است. جشنواره برگزار می کنیم که کرده باشیم. هر چند بایستی خدا قوت گفت به همه کسانی که برای این رویداد زحمت کشیدهاند. اما آنان مفعول پدیدهای هستند که ناخواسته در دام آن گرفتار شدهاند. سندروم جشنواره!
سیاستگذاران همین امروز باید عملکرد جشنواره را در سکوی سوم ارزیابی کنند. آیا جشنواره هدفی را مشخص کرده بود؟ به چند درصد از اهداف کوتاه مدت خود رسیده است؟ مولفههای معرفی محصول تا تجاری سازی مرکبات جنوب تا چه میزان با برگزاری به این شیوه محقق میشود؟ صدای جشنواره به کجا رسید؟ پا از رسانههای شهرستان جیرفت و استان کرمان فراتر گذاشت؟ مرکبات را در شهرستان محل تولید به چه کسانی معرفی کردیم؟ سایر بسترهای لازم و زیرساخت برای تقویت اقتصادی مرکبات جنوب کرمان فراهم است؟ نسبت به سال قبل چقدر موفقتر بودهایم؟
همه اینها و دهها پرسش دیگر بر زمین مانده است که برگزارکنندگان بایستی به آن پاسخ دهند تا سال دیگر اگر رمقی مانده بود و امیدی به تغییر شرایط موجود وجود داشت، چراغی باشد برای سیاستگذاران سال ۱۴۰۱.