وفات در نیمه خرداد؛ سید محمود دعایی در روز ۱۵ خرداد ۱۴۰۱ بر اثر بیماری درگذشت
روز گذشته و در نیمه خرداد ۱۴۰۱ سید محمود دعایی روحانی سادهزیست و اخلاقمدار بر اثر بیماری درگذشت. او که در همه این سالها رابطه خوبی با سیاسیون داشت، در روزهای پایانی اردیبهشت ۱۴۰۱ در سالن همایش های صداوسیمای تهران در مجمع سالیانه انجمن حمایت از توسعه مورد تقدیر قرار گرفت.
سید محمود دعایی در سیام فروردین ماه سال ۱۳۲۰ در یزد از مادری کرمانی متولد شد. این سیاستمدار از سال ۱۳۶۶ تا واپسین لحظات زندگی خود عضو مجمع روحانیون مبارز بود و از سال 1359 سرپرستی موسسه اطلاعات را به مدت 40 سال برعهده داشت. وی همچنین تا سال 1383 طی شش دوره نماینده مجلس شورای اسلامی نیز بود.
او یکی از همراهان امام (ره) در دوران اقامت ایشان در نجف بود. دعایی بین سالهای 1357 تا 1358 نیز سفیر ایران در عراق بود و در سال 1393 نیز نشان افتخار جهادگر عرصه فرهنگ و هنر را دریافت کرد. سیدمحمود دعایی پس از اتمام تحصیلات دبیرستان در حوزه علمیه کرمان به تحصیل علوم اسلامی مشغول شد و پس از اتمام سطوح اولیه به حوزه علمیه قم رفت. این روحانی پس از اتمام سطوح عالیه به دلیل اینکه تحت تعقیب رژیم شاهنشاهی بود به شکل مخفیانه به عراق رفت و در آنجا تحصیلات علوم اسلامی را دنبال کرد.
البته ماموران رژیم شاهنشاهی برای بازگردان وی به کشور تلاش های زیادی کردند که موفق نشدند.
این نماینده ولی فقیه قبل از پیروزی انقلاب در داخل و خارج از کشور به فعالیت سیاسی مشغول بود و در خلال این مدت نیز به کشورهای زیادی در آسیا و اروپا سفر داشت. وی همچنین 7 سال سخنگوی نهضت روحانیت مبارز در ایران بود و به عنوان نماینده امام(ره) تحت عنوان رابط بین مسئولان عالیرتبه عراقی با وی شناخته میشد.
دعایی البته رابط بین سازمانها و انجمنهای اسلامی و مبارز دانشجویی و برخی شخصیتهای مبارز خارج از کشور با امام خمینی (ره) نیز بود.
این شخصیت سیاسی و فرهنگی در زمان اقامت خود در عراق مجری و تهیهکننده برنامه رادیویی نهضت روحانیت در ایران بود که در مبارزه با رژیم پهلوی پخش میشد.
وی در سال 1358 به عنوان سفیر ایران در عراق به بغداد رفت و به دنبال اعتراض به دخالتهای آشکار مامورین عراقی در امور داخلی ایران با دستور وزیرامورخارجهی وقت در اسفندماه 58 به ایران بازگشت.
وی سپس در دفتر رهبر کبیر انقلاب اسلامی مشغول به کار شد و از طرف وی اختیار دریافت وجوهات شرعیه را نیز داشت. او در سال 1359 با دستور امام خمینی (ره) به سرپرستی موسسه اطلاعات منصوب شد.
وی که از اعضای جامعه روحانیت مبارز تهران بود در آستانه انتخابات مجلس سوم با جمعی دیگر از اعضای این مجمع اقدام به راه اندازی مجمع روحانیون مبارز کردند.
دعایی پس از اینکه شش دوره کرسی مجلس را در اختیار داشت در انتخابات مجلس هفتم و هشتم با شکست مواجه شد. نام او در آن انتخابات در لیست ائتلاف اصلاحطلبان بود.
روزنامه اطلاعات با چاپ ستون «دو کلمه حرف حساب» از سال 1360 با قلم کیومرث صابری فومنی یا همان گل آقای معروف توانست از رقیب دیرین خود«کیهان» پیشی بگیرد.
مقالاتی که در این روزنامه منتشر میشد از بعد از انقلاب تاکنون قابل توجه بوده اند و برخی از نویسندگان این مقالات دارای صراحت لهجه بودند که میتوان در این میان به محمدجوادحجتی اشاره کرد که نوشتههایش با استقبال دعایی مواجه بود.
این روزنامه در سال 1394 با چاپ عکس و مطلبی از سیدمحمدخاتمی خبرساز شد که پویشی برای حمایت از آن راه افتاد. دعایی در نشست خبری محمدجواد ظریف در سال 1398 دست ظریف را بوسید و این مساله نیز خبرساز شد. البته این سیاستمدار در سال 1401 اقدام به بوسیدن دست آیتالله رئیسی کرد که مورد نقد قرار گرفت البته طرفدارانش میگفتند در نظام فکری دعایی این حرکت نشانه محبت و تواضع است و نمیتوان آن را مضموم شناخته و گفتند که کرنش در برابر صاحبان قدرت است. مراسم تشییع پیکر حجتالاسلام و المسلمین سید محمود دعایی نماینده ولی فقیه و سرپرست موسسه مطبوعاتی اطلاعات امروز از حسینیه جماران برگزار خواهد شد.