غیبت سازگاری با کم آبی در بودجه ۱۴۰۲. سینا قنبرپور
بودجه ۱۴۰۲ شاید در روزهای برفی پایتخت تحویل بهارستاننشینان شد و موج سرما و بارش موجب فراموشی تابستانها و پاییزهای سخت پشت سرگذاشته شده باشد اما نباید از جبر اقلیمی غافل بود تا آنجا که هیچ اثری از سازگاری با کم آبی در بودجهریزی نباشد. این در حالی است که ناظران و دغدغهمندان حوزه آب و محیط زیست از تعیین ردیف بودجه برای پروژههای فاقد پیوست فرهنگی و محیط زیستی گلهمندند و این پرسش را مطرح میکنند که چطور با وجود نامه ۲۵ خرداد ۱۴۰۱ رئیس کمیسیون اصل ۹۰ مبنی بر جلوگیری از تعیین ردیف بودجه برای پروژههای فاقد پیوست لازم باز هم این ردیفها در بودجه سال آینده لحاظ شده است. این در حالی است که کارشناسان حوزه صنعت آب میگویند از آنچه در لایحه بودجه درج میشود تا آنچه در عمل اتفاق میافتد نیز فاصله بسیار است تا آنجا که سازمان برنامه و بودجه تنها به طرحها و پروژههایی بودجه میدهد که در سفرهای استانی رئیس دولت سیزدهم به تصویب رسیده باشند.
لایحه بودجه دومین سال از سده جدید برای تصویب به نمایندگان مجلس شورای اسلامی سپرده شد. با انتشار متن و جدولهای پیوستی بودجه بیم آن میرود که دولت و نمایندگان بار دیگر چشم بر مشکلات محیط زیستی و آبی اقلیم ایران ببندند و بودجهریزی کنند. فارغ از اینکه ماده واحده لایحه بودجه باز هم با تبصره «نفت» و درآمدهای حاصل از آن شروع شد، هیچ اثری از خشکسالیهای پیاپی و نیاز با سازگاری با کمآبی در بودجه دیده نمیشود و شاید دولت سیزدهم تلاشی برای افزایش آببها کرده باشد اما پس از اینکه به صنعت، معدن و ارتباطات پرداخته به سراغ بخش «آب، محیط زیست و کشاورزی» آمده است. نگاهی به لایحه پیش از آنکه کمیسیون تلفیق تشکیل و رسیدگی به آن آغاز شود میتواند زنگهایی را برای کنترل برخی مسیرها به صدا درآورد. اما باید دید آیا باز هم با شروع سال ۱۴۰۲ شاهد اجرای عجولانه پروژههایی چون «پتروشیمی میانکاله» خواهیم بود که فاقد پیوست محیط زیستی بود ولی به اجرا درآمد.