افت قیمت ترازهای کرمان بر اساس «آب مجازی». صادرات خرما و پسته دیگر به صرفه نیست
گزارش| دنیای اقتصاد
یکی از راهکارهای مقابله با خشکسالی، استفاده از ظرفیت تجارت آب مجازی است. در دهه گذشته ایران در این حوزه بسیار فعال بوده و حجم تجارت در این دوره افزایش قابل توجهی داشته است. آمارهای موجود نشان میدهد گرچه با افزایش حجم واردات آب مجازی، از ذخایر آبی کشور محافظت شده است، اما قیمت کالاهایی همچون زعفران، خرما و پسته بر اساس شاخص «آب مجازی» افت قابل توجهی داشته است و صادرات آن دیگر به صرفه نیست. در واقع ایران با صادرات این محصولات «آب مجازی» را به قیمت بسیار پایین به دیگر کشورها صادر کرده است.
گذر از خشکی با آب پنهان
با توجه به پیشبینیهای صورتگرفته تا سال۲۰۲۵ میلادی، ۵۰ تا ۶۰درصد مردم جهان با تنش آبی و مشکلات ناشی از کمآبی مواجه میشوند. همین مساله باعثشده، بسیاری از کشورها، حتی آن گروه که به بحران آبی یا تنش آبی دچار نیستند اقدام به تهیه نقشهراه برای کشاورزی خود کرده و تلاش کنند تا محصولات آببر را وارد کرده تا از این طریق از منابع آبی خود محفاظت کنند.
درحالیکه در سطح جهانی نزدیک به 70درصد از منابع آبی در بخش کشاورزی مصرف میشود در ایران این رقم بیش از 90درصد است. این مطلب بیانگر آن است که تولید کشاورزی در ایران از نظر آبی به شکل بهینه انجام نمیپذیرد. این مساله در کنار خشکشدن بسیاری از دشتهای کشور و فشار بیشتر بر منابع آبی، تمرکز بر مساله صادرات آبمجازی را به یک مساله ضروری تبدیلکرده است. بر اساس گزارش مرکز مطالعات راهبردی کشاورزی و آب اتاق بازرگانی ایران، طی سالهای 1390 الی 1398، پسته بالاترین آبمجازی صادراتی در بین محصولات کشاورزی صادراتی را به خود اختصاص دادهاست؛ بهطوریکه مقدار آبمجازی صادراتی پسته از 1521میلیون مترمکعب سال1390 به 1207میلیون مترمکعب در سال1398 رسیده و بهطور متوسط طی 9 سالاخیر، پسته سالانه 1382میلیون مترمکعب آبمجازی از کشور خارج کردهاست. بعد از محصول پسته، خرما رتبه دوم صادرات آبمجازی طی دوره 1390 الی 1398 با متوسط سالانه 811میلیون مترمکعب را دارد. در دوره مذکور بهطور متوسط سالانه، سبزیها 340، سیب 330، گوجهفرنگی 308، هندوانه و خربزه 230، زعفران 214، سیبزمینی 173، قند و شکر 117، حبوبات 106، خیار تازه 93، پیاز و موسیر 59، انواع روغن 47، مرکبات 30، انگور خشککرده 20، کیوی تازه 14، گندم 14 و چای 6میلیون مترمکعب در سالصادرات آبمجازی داشتهاند. در مقابل صادرات آبمجازی، واردات آبمجازی است.طی بررسیهای صورتگرفته و محاسبات انجامشده، طی سالهای 1390 الی 1398، ذرت بیشترین واردات آبمجازی را به خود اختصاص دادهاست بهطوریکه در سال1390، 5453میلیون مترمکعب آبمجازی از طریق ذرت واردشده که این مقدار در سال1398 به 14.627میلیون مترمکعب افزایش یافتهاست. بهطور متوسط سالانه شاهد واردات 10.325میلیون مترمکعب از طریق ذرت بودهایم.
بعد از ذرت، محصول برنج با متوسط سالانه 3252میلیون مترمکعب دومین محصول آبمجازی وارداتی است. است. بهطور متوسط طی دوره مذکور، سالانه گندم با 3023، شکر 2698، جو 2447، حبوبات 1000، انواع میوه 510، پنبه 299 و چای با 68میلیون مترمکعب از جمله محصولات اساسی هستند که واردات آبمجازی داشتهاند. این آمار چند نکته قابلتوجه را به تصویر میکشد. نکته اول آن است مسوولان کشور در حال حرکت به سمت خوداتکایی هستند که روند مثبتی است. 10 کالای اولی که ایران از طریق آنها صادرات آبمجازی داشتهاست در سال90، 3576میلیون مترمکعب بوده که این رقم در سال98 به 5008 میلیون مترمکعب رسیده است. همچنین 10 محصول اولی که از طریق آن واردات آبمجازی انجام پذیرفته است در سال90، معادل 15.909میلیون مترمکعب بوده که در سال98 با رشد نزدیک به 100درصدی، رقم 30.762میلیون مترمکعبی را نشان میدهد. این آمارها بیانگر آن است که ایران از نظر تجارت آبمجازی در وضعیت بسیار خوبی قرار دارد. واردات آبمجازی از طریق کالاهایی همچون ذرت، برنج، شکر و جو نشان میدهد که مسوولان به واردات بخشی از نیاز کشور از این کالاها رضایت داده و شرایط آبی کشور را درک کردهاند. همچنین مجموع صادرات آبمجازی از طریق کالاهای استراتژیک گندم و قند و شکر از 197میلیون مترمکعب به 8میلیون مترمکعب در سال98 رسیده است. این کاهش قابلتوجه گرچه میتواند با موضوع تحریمها مرتبط باشد، مجموعا برای ذخایر آبی ایران اتفاق بسیار مثبتی است، در مقابل این گزارش حاوی یک نکته منفی نیز هست. در سالهای گذشته، صادرات کالاهای آببری همچون سیب، سبزیها، هندوانه و خربزه رتبه بالایی در صادرات آبمجازی دارند که باید به این مساله توجه شود.
*بیشترین ارزآوری را به ازاری هر واحد آب برای محصول کیوی
برای بررسی وضعیت تجارت آبمجازی، تنها بررسی حجم آب واردشده به کشور و صادرشده از کشور تصویر روشنی را به نمایش نمیگذارد. شاخص بسیار مهم در بررسی میزان موفقیت در حوزه تجارت آبمجازی، میزان ارزآوری به ازای هر واحد صادرات آبمجازی است. طبق بررسیهای صورتگرفته برای ارزش هر واحد آبمجازی صادراتی، مشخص میشود که طی دوره 1390 الی 1398، کیوی تازه با متوسط سالانه 4/ 4دلار بر مترمکعب، بیشترین ارزآوری را به ازای هر مترمکعب آب داشتهاست. بعد از کیوی، زعفران با 1/ 1 دلار، پیاز و موسیر 04/ 1دلار، خیار تازه 93/ 0دلار، مرکبات 9/ 0 دلار، سیبزمینی 78/ 0دلار، سیب 75/ 0دلار، پسته 69/ 0دلار و مجموع هندوانه و خربزه و خرما به ترتیب 6/ 0 و 34/ 0دلار به ازای هر مترمکعب آب برای ایران ارزآوری داشتهاند. همچنین آمارها نشان میدهد که در دوره سالهای 90 تا 98، ارزش دلاری صادرات آبمجازی کالاهای ایرانی از طریق محصولات کشاورزی کاهش قابلتوجهی داشتهاست. بهعنوان مثال ارزش صادرات هر مترمکعب آب به ازای صادرات خرما از 4/ 0 دلار در سال90 به 2/ 0دلار در سال98 و برای زعفران از 9/ 1دلار در سال90 به 7.0 دلار در سال98 کاهش پیدا کردهاست. آمارها برای دیگر کالاهای کشاورزی هم بیانگر همین تغییر است. ارزش آب مصرفشده برای کالاهای کشاورزی افت بین 20 تا 100درصدی را برای عمده محصولات صادراتی ایران در حوزه کشاورزی را نشان میدهد.
تحلیل دقیقتر آمارهای تجارت آبمجازی واقعیتهایی را به تصویر میکشد که باید موردتوجه مسئولان وزارت جهاد کشاورزی و دیگر نهادهای متولی قرار گیرد. نکته مثبت آمارها آن است که در دههگذشته تجارت آبمجازی از نظر حجم آب ورودی به کشور و خروجی از کشور وضعیت مناسبی را نشان میدهد که با توجه به وضعیت آبی ایران، ادامه این روند ضروری بهنظر میرسد. از سوی دیگر باید به این مساله توجه کرد که در دهههای گذشته، تنها نکته مهم در صادرات کشاورزی، ارزش دلاری کالاها (و نه آب) بود، اما در حالحاضر مسائل مهمتری مانند تغییرات اقلیمی و محدودیت منابع آبی وجود دارد که در میانمدت و بلندمدت بسیار مهمتر از ارزش دلاری مبادلات تجاری است.