گناه رنجیدن هلیل بر گردن مسئولان

گناه رنجیدن هلیل بر گردن مسئولان

*یوسف زاده نویسنده کتاب آن بیست و سه نفر: در اعطای حقابه سد جیرفت، جیرفتی‌ها تصمیم گیرنده نیستند و اگر در طرح انتقال آب هلیل‌رود گناهی وجود داشته باشد بر گردن مسئولان است نه مردم.

*هدف هفت شهرستان جنوبی باید احیای جازموریان باشد، اگر جازموریان آباد شود، همۀ جنوب آباد است 

*اگر مسئولان می‌گویند لوله‌های طرح برای انتقال آب از دریای عمان به کرمان است پس حسن نیت نشان داده  و  لوله‌‌هایی که از هلیل می‌آیند را مسدود کنند

نجمه سعیدی |  طرح انتقال آب از سر شاخه‌های هلیل‌رود به شمال کرمان و تاکید مجدد بر اجرای این طرح از سوی استاندار، علاوه بر اینکه مخالفت‌های گسترده‌ای را به دنبال داشت، باعث ایجاد مشکلات اجتماعی و فرهنگی‌ای، هم در جنوب استان و هم در شهر کرمان شد، بسیاری از کارشناسان معتقد هستند که تاثیرات اجتماعی و فرهنگی این طرح می تواند به همان اندازه مخرب باشد. در همین راستا کاغذ وطن با احمد یوسف زاده نویسنده کتاب آن بیست و سه نفر به عنوان یک چهره فرهنگی که از اهالی جنوب استان است  به گفتگو نشست.  یوسف زاده در مورد طرح انتقال آب هلیل رود گفت: در مورد این طرح، من کارشناس فنی نیستم اما به نظر یکی از مسئولین سابق محیط زیست استان کرمان استناد می‌کنم، که اعلام کرده بود ۱۲ کارشناس برجسته حوزه آب و محیط زیست مخالف اجرای این طرح انتقال آب بودند. همچنین اداره کل محیط زیست استان کرمان هم در زمان شروع، این طرح را تایید نکرده است و  در پرونده ای هم که در دادستانی تشکیل شده هم، نظر مدیرکل وقت محیط زیست استان و آن 12 کارشناس موجود است. به نظرم بهتر است مسوولان استانی از نظر همان کارشناسانی که پیش از این هم نظر داده بودند استعلام بگیرند.

 مسوولان نتوانستند مردم را قانع کنند

 یوسف زاده ادامه داد: در مورد این طرح، سوال من این است که اگر یک همسایه از شما یک بشقاب غذا بخواهد، مگر برای بردن این یک بشقاب، یک دیگ بزرگ با خود می‌آورد؟ عکس‌های تونلی که برای این طرح ساخته شده است، نشان می‌دهد که مسئله فراتر از تامین آب شرب شمال کرمان است. اگر هم مسئولان اعلام می‌کنند این تونل برای انتقال آب دریا به کرمان است، پس برای نشان دادن حسن نیت خود آن شاخه‌ای که از سمت هلیل‌رود می‌آید را مسدود کنند.او تاکید کرد: مسئولان نتوانستند مردم را قانع کنند که این انتقال آب صرفاً برای آب شرب است.  یوسف زاده گفت: به گواه نظر کارشناسان حتی ساخت این تونل در مسیرش هم مشکلات زیست محیطی ایجاد کرده و تاثیر منفی دارد اما  اکنون  که ساخته شده است ، این حرف منطقی نیست که بگویند، چون ساخته شده، نمی توانیم طرح را متوقف کنیم، یک نقل قولی از یکی از دوستان جنوبی اینجا مصداق ماجرا است « اگر شما برای یک مهمانی بسیار هزینه کرده و شام بزرگی تدارک دیده باشید اما متوجه شوید شام مسموم است آیا به خاطر هزینه زیادی که شده است آن شام را مصرف می‌کنید؟»  این توجیه درستی نیست، اگر کار غیرقانونی و غیر کارشناسی باشد، باید کنار گذاشته شود .

نباید انتقال آب هلیل‌رود باعث اختلافات قومی قبیله‌ای شود

 یوسف زاده ادامه داد: نکتۀ دیگری که باید به آن توجه کرد، این است که اگر صرفا این انتقال آب به اندازه آب شرب باشد، آیا همان تاثیراتی که اکنون کارشناسان و مردم جنوب استان نگران آن هستند، رخ می‌دهد. اگر واقعاً انتقال برای آب شرب تاثیری بر منطقه نگذارد، کَرم مردم جنوب استان  بیشتر از آن است که اجازه دهند همسایه شان تشنه باشد. این چهره فرهنگی با اشاره به مشکلات اجتماعی این طرح گفت: مردمان پنج شهرستان جنوبی از آزاد نشدن حق آبه سد‌ها هم گله دارند که حرفشان در مورد حق آبه سد کاملا منطقی است البته اعطای حقابه سد جیرفت دست یک شهر و منطقه خاص نیست و در این موضوع ساکنین جیرفت تصمیم گیرنده نیستند. متولی سد شرکت آب منطقه‌ای استان است و قاعدتاً شرکت آب منطقه ای هم  نباید جیرفت و کهنوج برایش فرقی کند. من از مردم دعوت می‌کنم که با یکدیگر مهربان باشیم و گناه را به گردن هم نیندازیم اگر گناهی هم هست متوجه مسئولان است و متوجه مردم منطقه نیست و مردم منطقه با هم خویشاوند و دوست هستند و با هم زندگی می‌کنند و این مسئله نباید باعث اختلاف قومی و قبیله شود.

حق آبه سد جیرفت حقی است که باید داده شود

او گفت: به نظر می‌رسد که بستن سد باعث ضرر و زیان شده است اما نبودن سد هم در بعضی اوقات مشکل‌ساز می‌شود به طور مثال در سیل خوزستان اگر سد بزرگی که بالای کارون زده شده نبود هیچ چیز از خوزستان باقی نمی‌ماند.اما حق آبه، حقی است که باید به پنج شهرستان جنوبی برسد و آب منطقه ای باید پاسخ دهد که چرا در سال‌های اخیر این حق داده نشده است؟ آب منطقه‌ای باید اگر امکان رهاسازی حق آبه است حتما آن را توزیع کند. بی توجهی به همۀ اینها یک نتیجه کلی دارد و آن خشک شدن جازموریان است. البته تنها سال گذشته بارندگی در جنوب خوب بود؛ پیش از آن آنقدر خشکسالی شدید بود که اگر سد هم باز می‌شد، باز امکان داشت آبی به جازموریان نرسد و یا اگر هم می‌رسید مشکلی را حل نمی‌کرد. این نویسنده یادآور شد: من با اراده ای که در میان فرهیختگان جیرفت می‌بینم نظرشان این است که برای حفظ جازموریان تلاش کنند و این  واقعیت را مردم باید بدانند. هدف هفت شهرستان جنوبی باید احیای جازموریان باشد، اگر جازموریان آباد شود ، جنوب هم آباد است،  نابودی جازموریان آثار مخرب زیست محیطی دارد و همۀ استان را متضرر می‌کند.