انسان دوستی را از کودکان بیاموزیم
این کودکان کانادایی با بستن لباس‌های گرم به تیرهای برق و روشنایی خیابان‌ها، می‌خواهند بی‌خانمان‌ها را برای زمستان سرد آماده کنند
تقریبا ۱۰ روز پیش، خبر قابل تأملی در رسانه‌های ایرانی منتشر شد، اینکه گروهی مردم به صورت خشن به کارتون‌خواب‌های پارک حقانی تهران حمله کردند، آنها را بعد از کتک، از محل راندند و چادرها و محل خواب آنها را آتش زدند.
اما سؤال این است که مگر کجا و چه وقت برخورد خشن با فقر، اعتیاد و احیانا بزه باعث از بین رفتن آنها شده و جامعه پاک و مرفه ایجاد کرده است؟ این دست کارها در حد همان تمیز جلوه دادن سطح اتاق با جارو زدن ناپاکی‌ها و سراندن آنها به زیر قالی‌های اتاق‌هاست.
آیا واقعا مردم و نهادهای مردم‌نهاد می‌توانند در این میان نقشی باز کنند و به جز کارهای موقت خیرخواهانه، کمکی به مشکل حاشیه‌نشینی و بی‌سرپناهان کنند؟
اجازه بدهید که پاسخ این سوال را به خود شما واگذار کنم.
در اینجا می‌خواهم یک نمونه جالب از نوع برخورد فرنگی‌ها را مثال بزنم.
تارا اسمیت-اتکینز و دختر ۸ ساله‌اش که نگران شرایط زندگی بی‌خانمان‌ها در زمستان پیش رو بودند، به همراه ۸ دوست او، با کمک هم لباس‌های گرمی تهیه کردند و آنها را به تیرهای روشنایی و برق شهر هالیفاکس کانادا بستند.
این کار در جریان هشتمین سالگرد تولد تارا انجام شد و عکس‌های این کار در شبکه‌های اجتماعی با استقبال خوبی روبرو شد.
1830 | ۰۳/۰۹/۱۲
1829 | ۰۳/۰۹/۱۱
1828 | ۰۳/۰۹/۱۰