قرارداد کارکنان پایگاه‌های میراث فرهنگی در ابهام. فاطمه علی‌اصغر
کارمندان بی‌شماری در پایگاه‌های میراث‌فرهنگی ایران بیمه‌شان نزدیک به شش ماه است پرداخت نشده. آن‌ها سال‌هاست که حقوق‌شان با تاخیر پرداخت می‌شود.
سکوت وقتی در پارسه پاسارگاد شکست که کودک چهل روزه یکی از کارمندان در همین چند ماه اخیر بر اثر بیماری درگذشت. این کارمند بیمه‌درمانی نداشت و بدون توان مالی، نمی‌توانست از پس هزینه‌های سنگین بیمارستان بربیاید. این اتفاق گره خورد با احساسات کارمندان بی‌شماری در پایگاه‌های میراث فرهنگی ایران (بیش از هزار نفر) که بیمه‌شان نزدیک به شش ماه است پرداخت نشده. آن‌ها سال‌هاست که حقوق‌شان با تاخیر پرداخت می‌شود. وعده‌های عزت‌الله ضرغامی، وزیر میراث‌فرهنگی آن‌ها را امیدوار کرده بود اما این امید دیری نپایید و دوباره ناامیدی از راه رسید. پس از پایان سال مالی میراث‌فرهنگی، کارمندان ماه‌ها بدون قرارداد و بیمه کار کردند اما دیگر تحمل این وضعیت ممکن نبود، سرانجام کارمندان پاسارگاد، یکی از پایگاه‌های جهانی میراث‌فرهنگی در سکوت تحصن کردند. آن‌ها با خواسته‌ای مشخص در وضعیتی معلق به سر می‌بردند و نمی‌دانستند؛ آیا به راستی از این کابوس بیدار می‌شوند یا نه؟
این اعتراض اما با مداخله مسئولان میراث‌فرهنگی متوقف شد. آن‌ها وعده دادند به‌زودی این مشکلات حل می‌شود. کارمندان هم دوباره دل به وعده‌ها بسته و بر سر کارشان بازگشتند. اما این همه ماجرا نبود، زندگی و فعالیت کارمندان مهم‌ترین بناها و محوطه‌های تاریخی ایران همچنان در بیم و امید می‌گذشت و نمی‌دانستند آینده شغلی‌شان چه می‌شود. هیچ ضمانتی به آن‌ها داده نشده بود. بار دیگر شکایت به مسئولان وزارتخانه میراث‌فرهنگی کشور برده و مشکلات خود را مطرح کردند. مسئولان مربوطه باز هم وعده دادند؛ مسايل و اشکالات قرارداد کارکنان پایگاه‌های میراث‌فرهنگی به زودی برطرف می‌شود و جای هیچ نگرانی نیست اما این شرایط باز هم دوام نیاورد. سرانجام پس از چند ماه تاخیر وقتی قراردادهای تنظیم شده از طرف کارفرمای جدید یعنی شرکت «توسعه گردشگری ایران» در یکم آذر ۱۴۰۱ صادر و برایشان فرستاده شد، صبرشان لبریز شد. قراردادهای جدید همه را شوکه کرد. نه تنها تحصیلات و سابقه‌کار کارمندان در این قراردادها لحاظ نشده بلکه پایه حقوق تقریبا چهار میلیون تومان برای بیشتر کارمندان در نظر گرفته شده بود. در حالی‌که علی دارابی، معاون میراث‌فرهنگی کشور در مصاحبه مطبوعاتی‌اش داشت به تغییر روند قراردادها از عمرانی به شرکتی افتخار می‌کرد و آن را دستاورد بزرگی اعلام می‌کرد؛ کارمندان پایگاه جهانی تخت‌جمشید در سکوت کارشان را تعطیل کرده بودند و خون خون‌شان را می‌خورد. آن‌ها در هراس از ماه‌های پیش رو بودند با این سوال «با توجه به وضعیت اقتصادی در ماه‌های آینده چگونه باید مخارج زندگی خودشان را بدهند؟»
1846 | ۰۳/۱۰/۰۴
1845 | ۰۳/۱۰/۰۳
1844 | ۰۳/۱۰/۰۲