انتقاد از تبدیل ساختمان کنسولگری کرمان به موزه نفت‌سوزها

انتقاد از تبدیل ساختمان کنسولگری کرمان به موزه نفت‌سوزها

سیدمحمدعلی گلاب زاده مدیر مرکز کرمان‌شناسی در رابطه به این مکان می‌گوید: از پیچ خیابان زریسف، به سوی گلزار شهدا که می‌روید، کوچه‌ای است که در آن یکی از بناهای تاریخ‌ساز شهرمان به نام «کنسولگری انگلیس» قرار دارد، که با قدمت بیش از ۲۰۰ سال یکی از مراکز تاریخی و ارزشمند استان کرمان به شمار می‌آید.

بانی این باغ سیدابوالحسن خان بیگلربیگی حاکم وقت کرمان بوده است که در حدود سال های ۱۲۰۸ در کرمان حکومت می‌کرده. حکومت او مصادف بود با آمدن لطفعلی خان زند به کرمان. بعد که انگلیسی ها به کرمان آمدند کنسولگری را ایجاد کردند و در اینجا «اس بی آد» را راه انداختند و آقای « اون فری سایکس» به کرمان نقل مکان کرد و از آن پس این باغ در اختیار کنسولگری قرار گرفت و سرانجام به دست شرکت نفت افتاد.

ساختمان کنسولگری کرمان در سال های گذشته هم وضعیت اسفناکی داشته و به آغل گوسفند بدل شده بود. پس از بازدید ناگهانی رزم‌حسینی استاندار وقت کرمان و مدیرکل میراث فرهنگی وقت در سال ۹۴ و برملا شدن این ماجرا روند بازسازی آن آغاز شد.

موزه «نفت سوزها» با «موزه چراغ» موازی کاری است

سیدمحمدعلی گلاب زاده خود یکی از منتقدان تبدیل ساختمان کنسولگری به موزه نفت سوزها است. او در این مورد به «کرمان‌نو» می‌گوید: با ایجاد موزه نفت سوزها در ساختمان کنسولگری کرمان بخشی از تاریخ کرمان به خاک سپرده می‌شود.

گلابزاده تاکید دارد اگر موزه نفت سوزها در این مکان راه اندازی شود موازی با «موزه چراغ»، واقع در کوچه برق (خیابان شریعتی) می‌شود در حالی که ما چیزی اضافه بر آن نداریم.

آن طور که مدیر مرکز کرمان‌شناسی می‌گوید قراری مبنی بر این که این مکان موزه نفت سوز بشود نبوده است:«ما با دوستان شرکت نفت صحبت کردیم. علیرغم این نکته که زحمات دوستان را نباید نادیده گرفت و کارهای بسیار خوبی انجام شده، اما قرار بر این بود اینجا به عنوان «موزه اسناد استعماری» زمینه تحقیق و پژوهش قرار بگیرد».

گلابزاده با اشاره به این که انگلیس حق نداشته این مکان را به عنوان سرمایه مردم یک شهر، به جای بدهی خود به شرکت نفت بفروشد ادامه داد :«۱۵۰هزار برگ سند تاریخی در انگلیس داریم که موفق شدیم ۱۵ هزار برگ از آن‌ها را خریداری کنیم. دو جلد از اسناد را منتشر کردیم بقیه نیز در دست انتشار هستند، سندهایی که در همین مکان نوشته شده است».

او به کنسولگری کرمان به عنوان یکی از جاذبه‌های بسیار ارزشمند برای جهانگردان و توریست‌های خارجی اشاره کرد و گفت: «اگر یک توریست انگلیسی به کرمان بیاید و به او بگوییم «لوریمر و سر پرسی سایکس» در کرمان در چنین جایی خاطرات خود را نوشتند اول به اینجا می آیند یا جای دیگری می روند؟»

نفت‌سوزها؛ تنها رشته ارتباطی مردم کرمان با شرکت ملی پخش

باغخانی رییس موزه نفت سوزهای کرمان اما می‌گوید: پس از حرف و حدیث‌هایی که در سال‌های گذشته ایجاد شد، حفظ و مرمت ساختمان کنسولگری با حمایت مالی وزارت نفت، همت مدیریت موزه‌های صنعت نفت، مدیران وقت شرکت ملی پخش و همکاری میراث و با پیشنهاد استاندار وقت، آغاز شد. در فازهای مختلف اقداماتی انجام و ساختمان سر و شکل گرفت.او ادامه داد: بعد از آن باید کاربری برای آن انتخاب می‌شد. کاربری متناسب با وظایف و کار شرکت نفت. از آنجا که رسالت وزارت نفت در انجام این موضوع ،حفظ میراث نفتی بود، در این جا باید ارتباطی با نفت پیدا می‌ شد، رشته ارتباطی مردم با شرکت ملی پخش، نفت‌سوزها بود. چیزی که حتی امروزه هم در برخی نقاط استان استفاده می‌شود.

باغخانی افزود: هدف شرکت نفت حفظ ساختمان به عنوان یک میراث ارزشمند بود و به همین دلیل با مشاوره افراد سرشناس مختلف در استان و کشور به این نتیجه رسیدیم که در تعریف سناریوی این موزه بهترین گزینه نفت سوزها هستند و کار جمع آوری اسناد و اشیا نفتی از استان‌های کشور و خارج از کشور آغاز و چهار سال به طول انجامید، این موزه در حال حاضر مجموعه‌ای از حرارتی‌ها، روشنایی‌ها، تبدیل انرژی و همه نفت‌سوزهای نفیس ایرانی و غیر ایرانیست.

او در خصوص سابقه تاریخی خود کنسولگری گفت: در خصوص حفظ اسناد ساختمان کنسولگری در بخشی از این بنا، فضاییست که تاریخ بنا، حضور انگلیس ها در کرمان و…توضیح می دهد. اسناد ارزشمندی هم برای این بخش از داخل‌ و خارج از کشور جمع آوری شده است.

رییس موزه نفت‌سوزهای کرمان افزود:  افتتاح یک موزه پایان کار نخواهد بود و مشتاق توسعه روزافزون فرهنگ و هنر هستیم. ما در انجام این موضوع از اهالی تاریخ، میراث داران و دانشگاهیان و …کمک گرفتیم و همچنان نیازمند حمایت و حضور موثرشان هستیم. دوستان بیایند و ببینند اگر در تعریف تاریخ بنا کم گفته شده باشد اسنادشان را به موزه امانت دهند تا در کنار هم تاریخ و میراث این شهر را پاسداری کنیم.