ایران اسلامی در سوگ سردار دلها
قلب مردم هنوز از فراق حاج قاسم می‌سوزد
مردم ایران اسلامی در دومین سالگرد شهادت سردار دلها، حاج‌قاسم سلیمانی هنوز نبودنش را باور ندارند و همه‌جا صحبت از شجاعت قهرمانی است که خود را وقف مردم مظلوم و بی‌دفاعی کرد که جز خدا یاری نداشتند.
۲ سال از شهادت تاریخ ساز سردار دلها،حاج قاسم سلیمانی می‌گذرد. ۲ سالی که هر شبانه روز آن، ابعاد جدید، شگفت‌انگیز و ناشناخته‌ای از شخصیت برجسته و بی‌بدیل او را آشکار کرد و حتی دشمن را در محبوبیت بی نظیر او معترف کرده است.
محبوبیتی که فارغ از رنگ،تعلقات و آئین‌ها و مذاهب است و همه مردم خاورمیانه و آزادگان جهان از هر دین و آئین و رنگ و نژادی او را متعلق به خود می‌دانند.
کافی است یک سفر در ایام اربعین راه نجف تا کربلا را پیاده طی کرده باشید تا این علاقه و محبت مردم عراق و دیگر کشورها را در این اجتماع بین المللی به حاج قاسم درک کنید.
مردی که از جنس آسمان بود و اخلاص، مردم داری و صداقتش در کنار شجاعت، اقتدار و صلابتش هنوز بین همگان زبانزد خاص و عام است. کسی که همه دوستش دارند بی آنکه او را دیده باشند و تنها اوصاف او را شنیده اند.
کرمان در سوگ سیدالشهدای مقاومت
این روزها کرمان پایتخت مقاومت جهان اسلام میزبان خیل عظیم زائرانی است که از گوشه و کنار ایران، جهان اسلام و حتی دنیا خود را به گلزار شهدای کرمان رساندند تا عشق و ارادت خود به شهید سلیمانی را نمایش بگذارند.
تمام راه‌ها و مسیرها در کرمان به گلزار شهدا منتهی می‌شود همه از جایی تلاش می‌کنند تا خود را به اقیانوس بی‌کران دلدادگی به سیدالشهدای جبهه مقاومت شهید سلیمانی برسانند.
روایت بغض‌آلود زنجانی‌ها از فراق حاج قاسم
بامداد 13 دی ماه سال 98 بود که تروریست‌های کوردل، قهرمان ملی و سردار پرافتخار اسلام را به همراه یاران باوفایش در نزدیکی‌های فرودگاه بغداد به شهادت رساندند و امروز دقیقاً دومین سالگرد آسمانی شدن سردار حاج قاسم سلیمانی است.
امروز پایتخت شور و شعور حسینی غرق در ماتم قهرمانی است که نه تنها نامش بلکه راه و آرمانش هم در میان جهانیان ماندگار شد؛اگرچه سردار سلیمانی دلش گمنامی می‌خواست اما شهادتش به دست پلیدترین نمادهای ترور و حامی تروریست‌های دنیا نشانمان داد به دنبال خدا که باشی خدا هم تو را عزیز همه دنیا خواهد کرد و در تمام دنیا این روزها، حرف حاج قاسم سلیمانی است و حتی اسم سردار سلیمانی بر سر زبان‌هایی است که نمی‌خواستند باشد.
چشمان اشکبار مردم اصفهان در فراق سردار دلها
سردار ما تا بحال فکر می‌کردیم که تو فتح الفتوح کردی اما نقش بستن عکس‌های پر لبخندت بر درد و دیوار شهر به ما فهماند که تو فتح القلوب کردی.
برای نوشتن از تو باید وضو گرفت،بی‌شک باید ذکر تنهایی و دلدادگی را هم خواند و اشک‌ها را پاک کرد تا چشم بینا شود برای نگارش واژه شهید در کنار اسم قهرمان‌گونه‌ات، گرچه که تو به آرزویت رسیدی و ما جوانان داغ‌دیده از زمستان سرد نبودنت.
“کمربندها را محکم ببندید، بند پوتین‌هایتان را محکم کنید، فشنگ اسلحه‌هایتان آماده باشد، تجهیزات را به بدنهایتان محکم ببندید،خیلی قبراق،آماده عملیات باشید،برادران،جنگ بدون تلفات، زخمی، شهید اصلاً معنا ندارد، در قاموس جنگ، سختی، خشنی، تشنگی، یک واقعیت و جزو لاینفک جنگ است” … اینها حرف‌های حاج حسین خرازی رفیق دیرینه‌ات بود و تو چنان مسلک عشق را باور داشتی که حرف رفیقت را زمین نگذاشتی و تا لحظه آخر بند پوتین‌هایت محکم بود برای دفاع از میهن و حمایت از مظلومیت.
حاج قاسم این دل‌نوشته از دلی بر‌می‌آید که سیمای پدرانه‌ات را در نثار لبخند به آن دختر کرمانشاهی سرمازده از زمستان محرومیت به خوبی به یاد دارد، آن هنگام که میدان برای تو فرق نمی‌کرد اصل بر خدمت بود، چه در میدانی در سیل و زلزله و چه در میدان رزم با داعش.
سردار در روزگاری که شما نیستید، ترس حتی یک حرف از واژگان نامتان در دل بسیاری لرزه می‌اندازد، هوش مصنوعی به استخدام درمی‌آورند برای حذف نام تو اما تو در قلب این ملت چندان ریشه دوانده‌ای که هیچ تعلقی صدایت، نگاهت و لبخندت را از دلها پاک نمی‌کند.
در تقویم امروز روز توست اما حاج قاسم بگذار کمی ساده‌تر برات بگویم، از روزی که تو آسمانی شدی، دلمان را به مکتبت خوش کردیم وگرنه بدون تو این دنیا نه امن است و نه امین.
این واگویه‌ها،رنج‌نامه‌ای دردناک برای ماست، نسلی که همه سربازند در مکتب تو و همه با تک تک کلام‌ها و اشک‌های تو در فراق همرزمان دیروزت عجین شده‌اند و انقلابی در قلب‌ها رخ داد که هیچ نفوذ و نیرنگی رسوخ نمی‌کند به باورهایمان.
حاج قاسم اجازه هست کمی دخترانه هم برایت بنویسم،وقتی دلمان از بازی میز و قدرت،تملق و ریا، دسته‌بندی‌های سیاسی می‌گیرد،وقتی فراموش می‌شود همه ما فرزندان این خاک و انقلاب هستیم، وقتی خطی نامرئی تقسیم می‌کند جوان ایرانی را، دلمان برایت تنگ‌تر می‌شود.
پدر جان وقتی آب سیل می‌شود بر سر شهرها، آجرها آوار می‌شود بر تله‌های زلزله، وقتی رودخانه تشنه می‌شود برای زیستن و وقتی کوچ می‌کند جوان روستایی از سر مزرعه ... وقتی مرد همسایه شرمگین است از نگاه زن و بچه اش، وقتی کودک کار نگاه حسرت به ویترین یک اغذیه‌فروشی دارد، وقتی مادری برای یک شیر خشک التماس می‌کند …
حاج قاسم دلمان برات تنگ‌تر می‌شود،آنقدر تنگ که یادمان نمی‌آید کی آخرین بار لبخند از ته دل زده‌ایم، وقتی شما نیستید و شهر هوایت را دارد.
حاج قاسم ببخش که درجه ای نظامی بالاتر از سپهبد نداریم که بر دوش و یا بر سینه‌ات بگذاریم، سردار ما تا بحال فکر می‌کردیم که تو فتح الفتوح کردی اما نقش بستن عکس‌های پر لبخندت بر درد و دیوار شهر به ما فهماند که تو فتح القلوب کردی.
ما هم بند پوتین‌هایمان را محکم بسته ایم برای ادامه راه تو سردار قلب‌ها …
واگویه‌های عاشقانه مردم استان مرکزی از حاج قاسم
بامداد سیزدهم دی‌ماه سال 98 خبری تلخ و باورنکردنی با عنوان “شهادت سردار سلیمانی در فرودگاه بغداد” بر خروجی رسانه‌های داخلی و خارجی قرار گرفت و اگرچه باور این خبر برای مردم ایران و کشورهای مختلف و آزادیخواه جهان باورکردنی نبود اما ساعاتی بعد از انتشار توسط نهادها و مقامات رسمی کشورمان مورد تائید قرار گرفت و ملت ایران در سوگ سردار دلها نشست.
این درحالیست که هنوز بعد از گذشت دو سال داغ شهادت شهید سلیمانی که بر دل ایران‌ها و ملت آزاده و مسلمان جهان نشسته التیام نیافته است و همچنان مردم داغدار این شهید والامقام بوده و یاد و نام وی را زنده نگاه‌داشته‌اند.
عشق مردم به فرمانده قهرمان جبهه مقاومت که در زمان تشییع میلیون سردارسلیمانی در ایران اسلامی و کشور عراق به شدت موج می‌زد و حضور حماسی مردم در بدرقه شهید سلیمانی تا بهشت تیتر یک رسانه‌های سراسر دنیا شد.مردم مومن و متدین سرزمین آفتاب،استان مرکزی اعم از زن و مرد،پیر و جوان، همه و همه بر جایگاه ارزشمند و بی‌بدیل حاج قاسم تاکید داشته و تداوم راه این شهید والامقام را به عنوان قدردانی از مجاهدت‌های وی می‌دانند.
بغض در گلو مانده شیرازی‌ها در فراق سردار پایانی ندارد
صبح 13 دی ماه 98 هیچگاه از خاطر نمی‌رود؛ آن روز صبح که همه دنیا از نبودنت می‌گفتند اما ما در بهت و حیرت اینکه چگونه می‌شود که نباشی؟ اصلا مگر می‌شود حاج قاسم نباشد.
حاج قاسم اگر نباشد سپاه قدس و جبهه مقاومت چه کند؟یتیمان شهدای مدافع حرم چه کنند؟مادران و پدران چشم‌انتظار مدافعان حرم چگونه دل محکم باشند از بودن تو در کنار فرزندانشان؛ اصلا همه اینها به کنار ایران بدون تو چه کند؟
همه اینها در لحظات مخابره خبر شهادتت در ذهن ما بود اما این خبر تلخ واقعیت داشت و ما دیگر تو را کنار خود نداشتیم.بهت ما کم کم جای خود را به بغض و اشک داد و این واقعیت تلخ را پذیرفتیم که تو دیگر بین ما نیستی؛ درست موقعی که همه ما خواب بودیم شقی‌ترین افراد این دنیا تو را از ما گرفتند.
درست موقعی که ما خواب بودیم ... اما شهادتت هم مانند زندگی‌ات نجات‌بخش بود مانند شیشه عطری که سرش باز شود، عطر مکتب و مرام تو در دنیا پیچید و نهال نازک مقاومت ریشه دواند و محکم شد.
شهروندی در توصیف شهید سلیمانی می‌گوید:«موقعی که همه فکر میز بودند او فکر جنگ بود و فکر آرامش و آسایش مردم بود» و چه خوب و سنجیده می‌گوید این سخن مصداق شخصیت توست سردار که تو را با دیگران متمایز کرده است.
به گفته شهروند دیگری شهید سلیمانی خیلی گردن ما حق دارد ما هر چه داریم از شهید سلیمانی است، شهید سلیمانی بود که داعش را ریشه‌کن کرد واقعا اگر شهید سلیمانی نبود داعش حتما در کشور ما بود.
مردم قدردان تو هستند و تو را سردار دلها می‌دانند آنجا که یکی از اهالی این شهر می‌گوید: شهید سلیمانی سردار دل‌های همه ایرانی‌هاست، کارهایی کردند که کوچک و بزرگ او را دوست دارند و درباره‌ش صحبت می‌کنند و دل ما همیشه با سردار سلیمانی است.
آری دل مردم ایران همیشه با توست چون تو الگوی اخلاق و عمل اسلامی بودی تا جایی که جوانان دیگر کشورها نیز تو را می‌شناسند و برای تو دست ارادت بر سینه می‌نهند. «به عنوان یک جوان افغانستانی که در کشور ایران زندگی می‌کنم به سردار سلیمانی خیلی احترام دارم و دوستش دارم مردی بود که برای ایران و امنیت مردم ایران زحمت می‌کشید و از دفاع مقدس تاکنون در حال جنگ بود».
از دفاع مقدس تا لحظه شهادت برای ایران و عزت ایران جنگیدی و این شد که مردم مدیران را با تو مقایسه می‌کنند و آرزو دارند که مدیران نیز از تو بیاموزند. «سردار سلیمانی یک الگوی عملی و انسانی اخلاقی برای تمام اقشار ایرانی و حتی جهان بود. نمونه و الگوی خوبی برای مدیران ما می‌تواند باشد».
سردار مردم این کلامت را به خاطر دارند که:همه اقشار از تمام گروه‌های سیاسی چپ راست بدحجاب و باحجاب همه فرزندان من هستند، حال این مردم تو را سردار جبهه مقاومت چون پدر معنوی خود می‌دانند.
این همه محبوبیت تو میان مردم برای این بود که تو خود را از مردم جدا نمی‌دیدی، برای تو صندلی و جایگاه مخصوص مسئولان معنا نداشت وقتی پای مردم به میان می‌آید. امین فائضی، عکاس خبری شهر شیراز می‌گوید: مراسم چهلمین روز رحلت آیت‌الله حائری بود و سردار سلیمانی وارد شبستان امام خمینی در حرم شاهچراغ شدند؛ صندلی‌هایی برای مسئولان گذاشته بودند سردار بدون توجه به این صندلی‌ها به میان مردم رفت و در بین مردم نشست و همینطوری هم توی دل مردم جا گرفت و سردار دلها شد.
گلزار شهدای کرمان در به وقت حاج قاسم غوغا بود و این سیل اشک‌های روان از دیدگان بود که اوج ارادت مردم به سیدالشهدای جبهه مقاومت را به دنیا مخابره کرد.
1842 | ۰۳/۰۹/۲۸
1841 | ۰۳/۰۹/۲۷
1840 | ۰۳/۰۹/۲۶