به دور خود نگردیم، سیل‌بند بسازیم

به دور خود نگردیم، سیل‌بند بسازیم

مرضیه قاضی‌زاده

یادداشت

راست گفته‌اند:«بی مایه فطیر است!» حالا تو هی در گوش سیاست‌گذاران بخوان که راه نجات جنوب کرمان از سیلاب، سیل بند خرم است. فروردین ۹۸، دی‌ماه ۹۸، فروردین ۹۹ و این بار ۲ سیلاب به فاصله ۱۰ روز در دی ۱۴۰۰؛هر بار گوشه‌ای از جنوب زیر آب می‌رود و بارانی که باید رحمت باشد، مایه عذاب می‌شود. سالی دو بار گرفتار سیل هستیم و هر بار همان آش کاسه همان کاسه. این بار راه حل حتی به زبان مردم محلی رسیده. می‌گویند تن ماهی و غذا نمی‌خواهند، جایش سیل بند را تکمیل کنید.  این جور مواقع اما باز گوش عده‌ای کر می‌شود. انگار حتی مفهوم و مقصود حضور میدانی هم این گوشه و کنار عوض شده، جایش را به شومن‌هایی داده که اگرچه سال گذشته تلاشی برای اعتبار گرفتن پروژه نکردند؛ اما حالا برای نشان دادن مردمی بودنشان تن به آب زدند و سطح بحران را از روی سطح آب از کف پا تا جایی که آب از بدنشان بالا آمده، متر می‌کنند.

امسال هم سیل بند خرم اعتباری نگرفت تا مردمان جنوب و شرق کرمان جورش را با خانه و کاشانه‌ای که زیر آب رفته بکشند. این طور مواقع درک کلان از مسئله و تن دادن به راه‌کارهای سخت اما درست، تنها راه ممکن برای مواجهه با بحران است. این سیلاب تکراری، یک درک مشترک از مسئله و یکپارچگی نمایندگان را می‌خواهد. موقعیتی که نتیجه‌اش مطالبه یک موضوع در سفر اخیر ریاست جمهوری است. این بار تلاش کنیم تا به جای اینکه به دور خود بگردیم و یا در بازی های سیاسی عده‌ای گم شویم، به طور یکپارچه یک مطالبه واحد را طلب کنیم. تکمیل سیل‌بند خرم.