تغییر نگاه ساکنین رمشک به حصیربافی به عنوان صنایع‌دستی. برندسازی حلقه مفقوده توسعه حصیربافی رمشک.

تغییر نگاه ساکنین رمشک به حصیربافی به عنوان صنایع‌دستی. برندسازی حلقه مفقوده توسعه حصیربافی رمشک.

 مدیر اجرایی اتاق بازرگانی جنوب کرمان: حصیر رمشک به نام شهری دیگر عرضه می‌شود، دنبال هستیم با ثبت برند رمشک این محصولات عرضه شوند و این ساماندهی باعث رونق اقتصادی می‌شود. 

گزارش / سمیه خدیشی

جوامع روستایی را خطر مهاجرت تهدید می‌کند، از دیرباز با محرومیت و نارسایی‌های چشمگیری‌ روبرو بودند، از جهتی اهمیت روستا در امنیت غذایی و اقتصاد کشاورزی نگاه کلان توسعه کشور را به سمت حفظ این جوامع می‌برد. برای توسعه روستا و جلوگیری از مهاجرت ایجاد اشتغال  و رونق اقتصادی اهمیت ویژه‌ای دارد.

در نگاه کلی به روستا کشاورزی مهم‌ترین موردی است که برای توسعه اقتصادی به ذهن می‌رسد در حالی که با نگاه  دقیق‌تر و متمایز هر روستا با توجه به ظرفیت خاص خود برای دستیابی به رونق اقتصادی راه‌های مختلفی  مانند گردشگری ، صنایع دستی را در کنار کشاورزی و دامداری در پیش رو دارد.

رمشک در شهرستان قلعه‌گنج  مانند خیلی از مناطق جنوب استان کرمان چند دهه خشکسالی را تجربه می کند و این خشم طبیعت حرکت چرخ زندگی مردم این خطه که به کشاورزی می چرخید را کند و باز ایستاند.

تغییر نگاه ساکنین این منطقه به دست بافت‌هایی که  برای رفع نیاز‌های ضروری خود تهیه می‌کردند توانست راه اقتصاد خانوارهای روستایی این منطقه را تغییر دهد تا جایی که جلوتر از کشاورزی شکست خورده و نصف نیمه روی درآمد آن حساب باز کنند.

هنر حصیر‌بافی که از قدیم به واسطه  وجود و نخل و درختچه های داز جزیی از  زندگی  مردم این محل است و تا قبل از آن با ساخت ظروف ، زیرانداز در زندگی روستایی آنها آمیخته شده بود حالا  با خلاقیت  در اشکال مختلف با کارایی‌های بیشتر بافته می‌شود و این دست سازه‌های بومی علاوه بر اینکه باعث اشتغال زایی چشمگیری  برای مردم منطقه شده است، یکی از ظرفیت‌های صنایع دستی منطقه رمشک شناخته می‌شوند وشهر رمشک، شهر ملی حصیر‌بافی ایران انتخاب می شود.

عبدالقادر ترکمانی معلمی از اهالی رمشک است کسی که با دیدن رفتن سود فروش حصیر‌های دست بافت به جیب واسطه‌ها و دلالان به فکر راه چاره افتاد و نقش موثری در تغییر نگرش حصیربافان داشت.

 ترکمانی که حصیر‌بافی را از کودکی در خانواده دیده است، حصیر منطقه جنوب کرمان را  از درختچه خودرو  به نام داز ذکر می‌کند، که علاوه بر ساخت زیرانداز، زنبیل و لوازم دیگر در چندین سال قبل از برگ آن برای پوشش خانه‌های محلی این منطقه استفاده می‌شد.

او می گوید: بازاریابانی به این منطقه آمده‌اند که با خرید این دستبافت‌های محلی و فروش آن در شهرهای دیگر باعث شناخت این محصول شدند و البته  به مرور با تغییراتی در این دست بافت‌ها، جذابیت بیشتری به این محصولات دادند و مشتری پسند‌تر شدند.

عبدالقادر با اشاره به اینکه از ۳ سال قبل کار را شروع کرده است، ادامه می‌دهد:  با دیدن کار بازاریاب‌های غیر بومی در منطقه  به فکر تشکیل زنجیره تولید حصیر افتادم  و با ایجاد تیم‌ها و کارگاه‌هایی از جمع آوری تا تولید و طراحی شکل‌های جدید مشتری پسند کار را آغاز کردم.

او توضیح داد: اقوام و دوستان هم محلی بافنده در روستاهای اطراف رمشک در قالب  کارگاه‌های که ایجاد کردیم به بافت حصیر اقدام کردند و این محصولات از طریق فضای مجازی معرفی می‌شد.

دلالان برندگان فروش دست بافت‌های رمشکی 

 این فعال حوزه صنایع دستی رمشک افزود: مدتی بعد از کار در بستر فضای مجازی متوجه شدیم محصول ارائه شد ما از طریق پیج خریداری شده با نام یک برند و حتی ساخت شهر دیگری با قیمت چند برابری به فروش می‌رسد.

ترکمانی که از وعده‌های بی سرانجام  مسوولان  گلایه دارد ادامه می‌دهد: متاسفانه کمترین حمایتی در سطح شهرستان و یا شهر رمشک  صورت نگرفته‌است در صورتی که با دادن تسهیلات که سرمایه اولیه این کار شود امکان  گسترش کار را داشتیم، اما الان به مدت ۴ ماه است که کار در کارگاههای ما راکد مانده است.

وعده روی زمین مانده راه‌اندازی پست رمشک

او نبود مرکز پست در شهر قلعه گنج را مانع بزرگی در پیشرفت کار دانست و اظهار داشت: اگر بسته‌ی با حجم بالا از قلعه گنج به شمال ارسال شود حدود ۷۰ هزار تومان هزینه ارسال آن می‌شود، در حالی که همین بسته از رمشک تا قلعه گنج باید با ماشین های بین راهی ارسال شود هزینه ارسال را دو برابر می‌کند و این به دلیل نبود مرکز مبادلات مرسوله پستی است .

ترکمانی می‌گوید: مسوولان زیادی در رمشک وعده راه‌اندازی پست را دادند و به قلعه گنج نرسیده این وعده فراموش شد.

مدیر اجرایی اتاق بازرگانی جنوب کرمان به دنبال حمایت از ظرفیت‌های بخش خصوصی و شناخت بیشتر این ظرفیت‌ها به رمشک سفر کرد و با جمعی از حصیر بافان این منطقه دیدار داشت.

علی محبان به «کاغذ‌وطن» می‌گوید: منطقه رمشک کم برخوردار است و در بخش کشاورزی فعالیت‌های که چندان پر رنگ هم نیست دارد، اما موقعیت شهری و جمعیتی که این منطقه  دارد می‌طلبد که فکر جدیدی برا اقتصاد این منطقه کرد.

محبان ادامه می‌دهد: خوشبختانه بخش صنایع دستی رمشک در زمینه کسب وکار اوج گرفته است، و عمدتا بانوان این منطقه این ظرفیت را پیش می‌برند. او افزود: اتاق بازرگانی تلاش دارد با برنامه‌هایی که ارایه می‌دهد تولیدات را به سویی ببرد که مشتری مشخص و سفارشات معلوم باشد. 

بازاریابی و برندسازی رونق می‌آورد

 محبان برگزاری دوره آموزشی با موضوعات تنوع تولید، برند‌سازی، بازاریابی و بازارسازی را از برنامه‌های اتاق بازرگانی برای این منطقه ذکر کرد، گفت: این منطقه ناحیه صنعتی ندارد، اگر بتوانیم با ایجاد سالنی، یا تاسیس شرکت سهامی عام و عضو‌‌گیری تمام حصیربافان این منطقه و تقویت بخش بازاریابی به دنبال کمک به رونق این صنعت هستیم. او برگزاری نمایشگاه  سراسری صنایع دستی و گردشگری در هفته دوم آبان‌ماه در مرکز استان را ظرفیت خوبی دانست و گفت: در اولین اقدام یک غرفه در این نمایشگاه برای حصیربافان رمشک گرفتیم که در آنجا ظرفیت‌های خودشان را به نمایش بگذارند. مدیر اجرایی اتاق بازرگانی جنوب کرمان با اشاره به اینکه حصیر این منطقه به نام شهری دیگر عرضه می شود گفت: به دنبال کار حرفه‌ای هستیم که با ثبت برند رمشک این محصولات عرضه شوند و این ساماندهی باعث رونق اقتصادی می‌شود. 

عبدالقادر ترکمانی: اگر بسته‌ای با حجم بالا از قلعه گنج به شمال ارسال شود حدود ۷۰ هزار تومان هزینه ارسال آن می‌شود، در حالی که همین بسته از رمشک تا قلعه‌گنج باید با ماشین های بین راهی ارسال شود هزینه ارسال را دو برابر می کند و این به دلیل نبود مرکز مبادلات مرسوله پستی است. مسوولان زیادی در رمشک وعده راه‌اندازی پست را دادند و به قلعه‌گنج نرسیده این وعده فراموش شد.