سالانه یک میلیون هکتار به بیابان‌های کشور افزوده می‌شود
مدیرکل امور بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور با تاکید بر این که منظور از بیابان‌زدایی، مقابله با عرصه‌های بیابانی موجود نیست، گفت: در کشور خشک و کم‌آبی مثل ایران، قطعا اصلاح شیوه مدیریت منابع آب، اولویت نخست در میان تمام اقدامات لازم برای مقابله با بیابان‌زایی است.
وحید جعفریان در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا به مناسبت ۲۷ خردادماه «روز جهانی مقابله با بیابان‌زایی» درباره ضرورت انجام اقدامات لازم برای جلوگیری از افزایش سطح عرصه‌های بیابانی کشور، در عین لزوم تلاش برای حفظ بیابان‌های موجود توضیح داد: موضوع مقابله با بیابان‌زایی متفاوت از مفهوم بیابان و لزوم حفظ عرصه‌های بیابانی کشور است. بیابان یک اکوسیستم طبیعی و منحصر به فرد با گیاهان و جانوران و کاربری‌ها و خدمات خاص خود است، ولی بیابان‌زایی پدیده‌ای است که می‌تواند در تمام عرصه‌های طبیعی از جمله جنگل و مرتع اتفاق بیفتد.
وی افزود: بیابان‌زایی به معنای تخریب سرزمین و از دست رفتن قابلیت‌های حیاتی خاک است، به نحوی که اگر به طور مثال در جنگل‌های هیرکانی، درختان یک عرصه قطع شود و به جای آن ساختمان‌سازی انجام شود یا آن عرصه به محل دپوی زباله تبدیل شود. مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور خاطرنشان کرد: به این علت به تخریب اکوسیستم در عرصه‌های طبیعی گوناگون واژه «بیابان‌زایی» اطلاق می‌شود که نتیجه از دست رفتن قابلیت‌های حیاتی سرزمین در یک عرصه، تبدیل شدن ظاهر آن منطقه به بیابان لم‌یزرع است. وی در ادامه گفت: در ایران یا هیچ کشور دیگری برنامه‌های مقابله با بیابان اجرا نمی‌شود، بلکه هدف از انجام اقدامات در حوزه بیابان‌زدایی، جلوگیری از بیابان‌زایی و مبارزه با افزایش سطح عرصه‌های بیابانی است؛ بخصوص در کشور ما متاسفانه مجموع اقدامات تخریب سرزمین و اکوسیستم باعث می‌شود که سالانه یک میلیون هکتار به بیابان‌های کشور افزوده شود و نرخ بیابان‌زایی در ایران از میانگین جهانی بالاتر است.
1846 | ۰۳/۱۰/۰۴
1845 | ۰۳/۱۰/۰۳
1844 | ۰۳/۱۰/۰۲