معاون حملونقل وزیر راه و شهرسازی. قربانیان تصادفات اغلب از دهکهای پایین جامعه هستند
گزارش| خبرآنلاین
معاون حملونقل وزیر راه و شهرسازی گفت: «غالب کسانی که در تصادفات مرتکب تخلف میشوند و جان خود را از دست میدهند دهکهای پایین جامعه هستند که فشارهای اقتصادی فراوان در زندگی خود دارند.»
به گزارش خبر آنلاین، جواد مرشدی گفت: همواره یکی از راهکارهای کاهش تخلفات رانندگی، افزایش مبالغ جرائم رانندگی بوده، ایدهای که این روزها یکبار دیگر مطرح شده است. همین چند روز قبل سردار احمدرضا رادان، فرمانده فراجا، در هجدهمین همایش سراسری رؤسا و مدیران پلیس راهور فراجا اظهار کرد: «اگر امسال قرار نباشد هزینه تخلف متخلفین ترمیم و اصلاح شود متخلفین سال ۱۴۰۳ بیمحابا دست به تخلف خواهند زد. اکنون هزینهای که خلافکار برای تخلف پرداخت میکند بازدارندگی نداشته و این هزینه لازم است اصلاح شود.»
در همین باره سرهنگ سید هادی هاشمی، معاون حملونقل وزیر راه و شهرسازی گفت: «فرمایش سردار رادان درست است و میزان جرایم باید منطبق با تخلفاتی که اتفاق میافتد باشد؛ اما بنده بهعنوان کارشناس و کسی که در نقاط مختلف این کشور خدمت کردهام میگویم بیش از ۸۰ درصد این تخلفاتی که رانندگان ما انجام میدهند به دلیل عدم زیر ساختهای مناسب است، ما زیرساخت نداریم و این سبب میشود که راننده حرکت انتحاری بکند و قوانین و مقررات را در نظر نگیرد. البته موارد دیگری نظیر نوسانات و شرایط بد اقتصادی هم در عصبانیت و پژمرده و پریشان شدن فکر راننده مؤثر است و اساساً اصول رانندگی را از وی میگیرد.»
او ادامه داد: «در رانندگی اصلی بنام تک تکلیفی داریم که افراد در حین رانندگی فقط باید به رانندگی توجه کنند؛ ولی این فشارهای اقتصادی مختلف و مشکلات کمرشکن زندگی نمیگذارند ذهن راننده تک تکلیفی باشد و ذهن او را مشغول میکند، لذا در تصمیمگیری پریشانی دارد و رانندگی انتحاری میکند. مشکل ما زمینه اقتصادی کشور است، غالب کسانی که در تصادفات مرتکب تخلف میشوند و جان خود را از دست میدهند دهکهای پایین جامعه هستند که فشارهای اقتصادی فراوان در زندگی خود دارند نه اینکه در دهکهای بالا تخلف نباشد آنها نیز تخلف میکنند؛ ولی اگر درصد بگیریم میزان تخلفات آنها بسیار کمتر از دهکهای پایین جامعه است، چون آنها یک آرامش فکری دارند که دهکهای پایین آن آرامش را ندارند.»
سرهنگ سید هادی هاشمی با اشاره به یکی از شاخصهای توسعه بیان کرد: «یکی از شاخصهای توسعهیافتگی و اقتصاد پویا حملونقل است. در دنیا اصلی بنام نرخ تراکم راه وجود دارد که بر اساس آن بهازای هر ۱۰۰ کیلومترمربع مساحت، مقدار راه کشورها مورد سنجش قرار میگیرد. در سال ۲۰۱۴ نرخ تراکم راه در آلمان ۱۸۵ بود، یعنی بهازای ۱۰۰ کیلومتر مساحت ۱۸۵ کیلومتر راه داشت، در ژاپن ۶۵۰، در فرانسه ۱۶۵، آفریقا جنوبی ۷۸، سوریه ۳۸، و پاکستان ۳۲ بود، اما امروز و در سال ۲۰۲۳ در کشور ما نرخ تراکم راه ۲/۵ است که با احتساب راه روستایی ۸/۱۲ میشود. ما اصلاً راه نداریم و رانندگان ما حق انتخاب ندارند. هنوز بین شهرهای کشور ما آزادراه وجود ندارد. جاده تهران چالوس حدود ۹۰ سال پیش به طول ۱۶۵ کیلومتر ظرف دو سال ساخته شده و الان در دنیای مدرن امروزی ما ظرف ۳۰ سال هنوز ۲۰ کیلومتر آزادراه را درست نکردهایم. ما مشکل جدی داریم. بزرگراههای ما مختصات بزرگراهی را ندارند چرا که اغلب آنها در ابتدا راه فرعی بودهاند و بعد به راه اصلی تبدیل شدند و سپس کنار آن یک باند ساختند و به بزرگراه تبدیل شد. در این بزرگراهها سرعت و شرایط حرکت را بالا و پایین کردهاند، ازاینرو کاربران ترافیکی (رانندگان) در شرایط بد قرار میگیرند و آستانه تحملشان به سر میرسد و مرتکب تخلف میشوند.»
او ادامه داد: «در همین تهران و بیخ گوش مسئولین ارشد نظام مردمی که ۳۰ کیلومتر راه از کرج تا تهران را میخواهند طی کنند صبح ۴ ساعت در راه هستند و موقع برگشت هم همینطور. این راننده تنها تخلف نمیکند این راننده زمانی که سرکار میآید بهقدری عصبی، خسته و پریشان است که کارمند خوبی برای اداره نیست و زمانی هم که بر میگردد آنقدر خسته و داغون است که پدر خوبی برای خانواده نیست. ما خانوادهها را از بین بردهایم و زندگی مردم را نابود کردهایم و هر چه به جلوتر میرویم احساس مسئولیت و حساسیتها کمتر میشود.»
* آستانه تحمل راننده پایین بیاید مرتکب تخلف میشود
معاون حملونقل وزیر راه و شهرسازی گفت: «در دنیا سلامت مردم را از سایر مسائل اقتصادی جدا کردهاند، یعنی برای هزینه سلامت حد و حدودی نگذاشتهاند و به حد نیاز هزینه میکنند. واقعیت این است که میزان تصادفات و کشته و مجروح ما بهمراتب از کشورهای پیشرفته و درحالتوسعه بیشتر است و در تصادفات جزو رتبههای بالای دنیا هستیم. هزینههایی را که تصادفات، ضایعات جانی و مالی برای کشور ما ایجاد میکند چندین برابر کشورهای پیشرفته و چندبرابر کشورهای درحالتوسعه است و در حقیقت زیان میدهیم.»
او ادامه داد: «در دنیا میزان جرایم را از حیث میزان ریالی و مجازاتهای اجتماعی بالا بردهاند، در کشور ما هم نیاز است قوانین و مقررات سختگیرانه و بازدارنده وضع شود تا سلامت مردم حفظ شود. این نه جریان سیاسی و نه اقتصادی است، فقط باید این موضوع فرهنگسازی شود و یک قانون قوی اجرا شود تا مردم رعایت کنند. اگر به شرایط حملونقلی و ترافیکی کشور نگاه کنیم میبینیم قالب تخلفاتی را که رانندگان ما مرتکب میشوند از سر قانونگریزی، نافرمانی و بداخلاقی رانندگی نیست شاید بیش از ۹۰ درصد نقایص زیرساختها و کمبودها این شرایط بحرانی را به راننده تحمیل میکند و آستانه تحمل راننده پایین میآید و عصبی میشود و مرتکب تخلف میشود. این تخلف را نمیتوان قانونگریزی برشمرد و با بالابردن جرائم این تخلفات درست نمیشود. در دنیا اگر این کار را کردهاند ازاینجهت است که آنها زیرساختها را درست کردهاند و شرایط جادهها را بهینه کردهاند. الان علائمی که ما در جادهها و بزرگراهها نصب میکنیم علایم واقعی دنیا نیست و بسیار کمتر و یا ناهمگون با دنیاست.»