افزایش نرخ ارز، سد راه کشاورزی قراردادی

افزایش نرخ  ارز، سد  راه کشاورزی  قراردادی

کشاورزان جنوب کرمان حال و روز خوشی ندارند، خستگی سال گذشته هنوز بر روی دوششان است و حال افزایش قیمت کود و بذر  سردرگم شان کرده است .

حساب و کتاب که می کنند، دخلشان با خرجشان نمی خواند.منطق می گوید از کاشت محصول دست بردارند اما  کسب و پیشه ای غیر از کشاورزی بلد نیستند.

نوع کشاورزی در جنوب استان تولید محصولات خارج از فصل است. علی رغم اهمیت این موضوع و افزایش هزینه های تولید به جهت این امر،تجربه سال گذشته کشاورزان تنها ضرر و زیان بود و خون و دل خوردن.

کشاورزان از افزایش ۴ تا ۵ برابری کودهای پرکاربردی همچون سولفات پتاسیم می گویند و از افزایش قیمت بذر گلایه دارند. در کنار این موضوع آینده کشت نیز چندان روشن نیست.

نه خبری از کشاورزی قراردادی است و نه امیدی به افزایش قیمت و رشد صادرات و یا حتی خرید تضمینی.

یکی از گلخانه داران جیرفت با اشاره به تجربه سال گذشته، می گوید:سال قبل  همه پیاز در زمین ماند. قیمت به قدری پایین بود که حتی به صرفه نبود که پول کارگر برای برداشتش دهیم.  محمد سنجری خرید تضمینی سال گذشته را تنها یک شعار می داند چرا که به گفته او در سال گذشته تعاون روستایی خرید چندانی نداشت و یا در اواخر برداشت اقدام به خرید شد.

او که سال گذشته گوجه و چند محصول جالیزی کاشته بود امسال کشتش را به خیار و پیاز محدود کرده است.

می گوید قیمت بذر رویال خیار در اوایل سال  ۸۰۰هزار تومان بود و حال به یک میلیون و ۶۰۰ هزار تومان رسیده است، بذری که سال پیش روی ۲۷۰هزار تومان بوده است.

حتی کود مرغ هم افزایش قیمت داشته

 به گفته او بذر پیاز نیز قریب به ۶۰ درصد افزایش قیمت داشته و حال به کیلویی ۱۲میلیون تومان رسیده است .

البته افزایش قیمت صرف بذر های محصولات کشاورزی نیستُ اکثر کودهای پرکاربرد و حتی کود مرغ هم افزایش قیمت چند درصدی داشته است.او می گوید اگر قیمت خرید پیاز زیر ۳ هزار و ۵۰۰ تومان و خیار ریز ۵ هزار تومان باشد، کشاورز ضرر می کند.

غالب زمین ها کمبود پتاس و فسفات دارند

 حسن محمدی از دیگر گلخانه داران جنوب کرمان  کاهش عملکرد را نتیجه بارز افزایش ۴۰۰ درصدی قیمت کود می داند و معتقد است که این امر کشاورزی کرمان را در آینده ای نزدیک دچار چالش می کند.

محمدی  با بیان اینکه کود جایگزین ندارد که بگوییم جایش چیز دیگری بدهید، می گوید:طی آزمایش خاکی که در جیرفت انجام شده غالب زمین ها کمبود پتاس و فسفات و همچنین آهن داشتند. به گفته او مصرف کود پتاسیم در هر هکتار ۲۰۰کیلو است و قیمت یک بسته ۵۰کیلو گرمی آن حال به بیش از ۴۰۰هزار تومان رسیده است.

راهکار چیست؟

دریافت گواهی سلامت برای کشت سالم، کشاورزی قراردادی و خرید تضمینی از جمله راهکارهای ارائه شده برای حمایت قیمتی است.

با این حال هیچ کدام از این سه راهکار نتوانستند مورد استقبال کشاورزان قرار گیرند و در عملی بودنشان تردید است.

کشاورزی قراردادی راه به جایی نمی برد

آن طور که مدیر اجرایی دفتر اتاق بازرگانی در جنوب استان می گوید؛ به واسطه تحریم ها و بالا رفتن روزانه  نرخ ارز امکان ایجاد یک قرارداد جدی و محکم بین کشاورزان و تجار وجود ندارد.

 علی محبان در این رابطه تشریح می کند:وقتی قراردادی بسته می شود  و فردای آن روز نرخ بذر افزایش می یابد و یا در تامین آن مشکل است چطور می توان یک قرارداد با نرخ ثابت بست. رفتن به سمت کشت محصولات سالم و دریافت گواهی سلامت دیگر راهکاری است که پیش از این در محصولات باغی نیز وجود داشته و حال به سمت محصولات جالیزی و گلخانه ای آمده است.

کشاورزان تمایلی به دریافت گواهی سلامت ندارند مدیر اجرایی دفتر اتاق بازرگانی در جنوب استان در پاسخ به این پرسش که تاکنون چه تعداد از کشاورزان جنوب  اقدام دریافت گواهی سلامت کرده اند، می گوید:هنوز استقبالی از این طرح نشده است.

به گفته محبان اختلاف قیمت در  محصولات دارای گواهی سلامت و بدون گواهی در دو محصول خرما و مرکبات ۲۰ تا ۳۰ درصد بوده است.

او معتقد است که با  دریافت گواهی، محصولات جالیزی نیز با قیمت بهتری به فروش می روند، چرا که به گفته او روسیه و سایر کشورها محصولات گواهی شده را بهتر می خرند.

خرید تضمینی مربوط به شرایط خاص  است

مدیر اجرایی دفتر اتاق بازرگانی در جنوب استان در خصوص خرید تضمینی میگوید:خرید تضمینی بر اساس یک سری پیشنهادها از طرف انجمن ها و ستاد تنظیم بازار شکل می گیرد.

بر اساس گفته های محبان  در ستاد تنظیم بازار قیمت تمام شده بررسی و درصدی سود برای آن  تعیین میشود.

او البته متذکر می شود که امید چندانی هم به خرید تضمینی نیست چرا که این مسئله مربوط به شرایط خاص است.

مدیر اجرایی دفتر اتاق بازرگانی جنوب استان با اشاره به تجربه سال گذشته در خرید تضمینی محصولات می گوید:

 متاسفانه خرید تضمینی دور خودش را نشان می دهد مثلا در سال گذشته بعد از اینکه  کشاورزان ضرر و زیان جدی دیدند، این مسئله مطرح شد.