سنگینی تورم روی دوش روستانشینان
سبقت گرفتن تورم روستا از شهر
4سال است که تورم در روستاها بیشتر از شهرهاست. دقیقا از سال 96 تا 99. مشابه این روند را می توان طی بازه زمانی 87 تا 92 هم مشاهده کرد. از آنجا که گروه «خوراکیها، آشامیدنیها» بیشترین وزن در سبد خانوار روستایی به خود اختصاص داده، می توان نتیجه گرفت که علت اصلی این پیشی گرفتن، افزایش پی در پی هزینه خورد و خوراک است.
به طور کلی در خانوارهای روستایی خوارکیها بیشترین ضریب و اهمیت را دارد و در خانوار شهری مسکن. به طوریکه مقایسه ضریب اهمیت گروههاي اصلی سبد کالاها و خدمات مصرفی خانوارهاي کشور نشان می دهد که «خوراکیها و آشامیدنیها» با ضریب۳۸.۴۸در خانوارهای روستایی بیشترین ضریب اهمیت را دارد. خوراکی ها اما در خانوارهای شهری دارای ضریب اهمیت ۲۴.۵۳ درصد است. در میان شهرنشینان بیشترین ضریب اهمیت در سبد مصرفی خانوار مربوط به هزینه های مسکن است که ضریب اهمیت آن در محاسبه نرخ تورم حدود ۳۴ درصد است. این درحالیست که در روستاها خانه دار شدن آنقدرها هم سخت نیست و به همین نسبت ضریب اهمیت آن در سبد خانوارهای روستایی کمتر بوده و حدود ۱۵ درصد است.
اما آنچه طی این 4 سال اخیر منجر به پیشی گرفتن تورم شهر از روستاها شده افزایش سرسام آور هزنیههای خورد و خوراک و در کنار آن وابستگی بیشتر روستانشینان به شهر است.
افزایش 65 درصدی هزینه حمل و نقل
پایش شاخص قیمت کالاها و خدمات مصرفی خانوارهاي کشور در خرداد 1400 نشان می دهد که گروه خوراکی ها و آشامیدنی ها در ۱۲ ماهه منتهی به خرداد ماه ۵۱.۸درصد رشد قیمت داشته و اجاره واحد مسکونی طی همین بازه زمانی ۲۸.۶درصد افزایش قیمت داشته است. هزینه حمل و نقل نیز طی همین بازه 12 ماهه حدود ۶۵درصد افزایش قیمت داشته که با توجه به وابستگی زندگی روستانشینان به شهر و سهم حمل و نقل در هزینه هایشان این بخش نیز در افزایش هزینههای زندگی در روستا تاثیر بسزایی داشته است. به طور کلی در محاسبه شاخص قیمت مصرف کننده، از میان هزار قلم کالایی ، در مجموع 475 قلم کالا و خدمات که سهم بیشتری را دارند بهعنوان سبد اصلی در نظر میگیرند. سبد تورم خانوارهای شهری و روستایی نیز اشتراک زیادی دارد و تنها در 20 قلم کالا متفاوت است. عمده تفاوت تورم خانوار شهری و روستایی اما بهدلیل وزنهای هزینه است.
روستانشینان به دلیل فاصله از شهر و بهره مندی کمتر امکانات همواره مورد تبعیض قرار میگرفتند اما این مزیت را هم داشتند که نسبت به شهرنشینان هزینههای کمتری متحمل میشدند. به عبارت دیگر چرخاندن زندگی در روستا ساده تر از شهر بود. طی 4 سال اخیر اما روستانشینان در کنار برخورداری از امکانات کمتر هزینه بیشتری هم متحمل شدند. دی ماه 97 محمود باغجری، کارشناس اقتصاد در گفتگو با تجارتنیوز، علت پیش گرفتن تورم نقطه به نقطه و ماهانه روستاییان در آذرماه را تک محصولی بودن روستاها و خرید مایحتاج مناطق روستایی از شهر دانسته بود. این موج سنگینی گرانی در حالی بر دوش روستاییان افتاده که درآمد آن ها نیز به نسبت شهر نشینان کمتر است و از بین روستانشینان کرمان حتی از سایر روستانشینان وضعیت بدتری دارند.
۶۲.۵درصد جمعیت تحت پوشش کمیته امداد روستاییاند
براساس اطلاعات مرکز آمار ایران روستا نشینان کرمان،9 میلیون و700میلیون تومان کمتر از متوسط کشوری درآمد دارند. به طور کلی هزینه متوسط خانوارهای روستایی استان کرمان در سال 15.6 میلیون تومان و متوسط کشور 26.1 میلیون تومان است. همچنین درآمد خانوارهای روستایی استان 20 میلیون تومان در سال و کشور 29.7 میلیون تومان است.
پیش از این یحیی صادقی، مدیرکل کمیته امداد استان کرمان به «کاغذ وطن »گفته بود: «تعداد افرادی که درخواست حمایت دارند، روز به روز بیشتر میشود اما ما اعتبارمان محدود است.»
به گفته صادقی تعداد خانوار تحت پوشش کمیته امداد، علی رغم فقر گسترده مردم، ثابت بوده؛ سرجمع ۱۲۰ هزار خانوار که از این تعداد ۷۵ هزار نفرش در روستاها هستند.