کمک به نیازمندان چشم در چشم دوربین!

کمک به نیازمندان چشم در چشم دوربین! 

دکتر نوذر نخعی: شکل‌گیری شخصیت مولفه‌های مختلفی دارد که ۴۰ درصد به ژنتیک و ۶۰ درصد به محیط مربوط است که با انتشار تصاویر کمک به کودکان، عزت نفس که یکی از مولفه‌های رفتاری به شمار می‌رود، تحت شعاع قرار می‌گیرد.

اهدای چند تبلت به دانش آموزان نیازمند در استان کرمان چند روزیست که در فضای مجازی حسابی سر و صدا به پا کرده است. دلیل آن هم به صف ایستادن تعدادی از مسئولان و انتشار تصاویر کودکان نیازمند در فضای مجازی بود.

البته این تنها موردی نیست که کمک به نیازمندان در مقابل دوربین صورت می‌گیرد. به طور نمونه بعضا در سفرهای برخی مسئولان به شهرستان‌ها دیده شده که یک فرد یا کودک را در حالی که فیلم گرفته می‌شود جلوی دوربین می‌آورند و می‌گویند به او کمک می‌کنیم.

این موضوع همواره با واکنش‌های مثبت و منفی روبرو می‌شود. منتقدان می‌گویند این کار باعث می‌شود عزت نفس فردی که قرار است به او کمک شود، پایمال شده و بهتر بود به دور از هیاهو این کارها انجام شود.

مدیرکل اموربانوان و خانواده استانداری کرمان هم از جمله همین افراد است. فاطمه السادات حسینی دیروز درباره ماجرای کمک به دانش‌آموزان نیازمند گفت که از نظر کنوانسیون حقوق کودک حق نداریم تصاویر کودکان محروم ( کودکان تا سن ۱۸ سال) را منتشر کنیم.او اضافه کرد که متأسفانه حیثیت آن‌ها را لگدمال کرده و شرافت انسانی دانش آموزان را به بهانه حمایت از آن‌ها خرد می‌کنیم، شرافتی که با هیچ پول و مالی قابل خریداری نیست.از طرف دیگر موافقان رسانه‌ای کردن چنین کمک‌هایی می‌گویند این کار باعث ترویج کار خیر در جامعه می‌شود.

کمک کردن جلوی دوربین بی‌احترامی به افراد است

حق با کدام گروه است؟ آیا انتشار تصاویر افرادی که به آن‌ها کمک می‌شود، کار پسندیده‌ایست؟ و این کار چه عواقب روحی و روانی برای نیازمندان دارد؟ برای پاسخ به این سوالات، سراغ دو کارشناس رفتیم.

نوذر نخعی، دکتری تخصصی بالینی به ما می‌گوید همواره به بچه‌ها یاد می‌دهیم به خود احترام بگذارند اما جلوی دوربین رفتن و وسیله‌ای گرفتن، بی احترامی به خود تلقی می‌شود.

به گفته او شکل‌گیری شخصیت مولفه‌های مختلفی دارد که ۴۰ درصد به ژنتیک و ۶۰ درصد به محیط مربوط است که با انتشار تصاویر کمک به کودکان، عزت نفس که یکی از مولفه‌های رفتاری به شمار می‌رود، تحت شعاع قرار می‌گیرد.

این استاد دانشگاه می‌گوید اهدای کمک به فرد نیازمند در مقابل دوربین چه اکنون به صورت مقطعی و چه در آینده برای آن فرد، موضوع مثبتی نیست و صرفا اگر این کار بدون نشان دادن چهره افراد باشد، خوب است.

این کمک‌ها ضررش بیشتر از سودش است

در همین حال علیرضا رحمانی، روانشناس بالینی معتقد است وقتی به کسی برچسب نیازمند را بزنیم قطعا به آسیب‌های روانی دچار می‌شود.

او در این خصوص می‌گوید اگر کمک به افراد نیازمند را به صورت خاص نشان دهیم، این کمک سودش به مراتب کمتر و ضرری که به فرد می رساند بیشتر است.

احساس حقارت، ناتوانی و خود کم‌بینی از جمله تاثیراتی است که این روانشناس به عنوان پیامدهای کمک کردن به نیازمند در مقابل دوربین به آن اشاره می‌کند. به اعتقاد او لزومی ندارد فرد را جلوی دوربین بگذاریم و به آن کمک کنیم و این کار فرهنگ کمک‌کردن را کم می‌کند چرا که خیلی‌ها این مدل کمک کردن را نمی‌پسندند.