چادرنشین هایی که کسی زیر بارشان نمی‌رود

منتشر شده در صفحه صفحه نخست | شماره 824

چادرنشین هایی که کسی زیر بارشان نمی‌رود

اگر گذری در سطح شهر کرمان داشته و از کنار بیمارستان های این شهر بگذرید با پدیده چادرنشینی همراهان بیمار مواجه خواهید شد.

صدایی بریده بریده با لهجه زیبای بلوچی صدایم کرد برگشتم مردی میانسال با لباس‌های بلوچی، گفت: از کدام مسیر می‌توانم خودم را سریعتر به بیمارستان شفا برسانم، یک نگاه به خورشید سوزان انداختم و یک نگاه به صورت سرخ شده آن مرد و با تعجب پرسیدم پیاده می‌خواهید این مسیر طولانی را بروید!!

مرد سرش را پایین انداخت و گفت: از ایرانشهر آمده‌ام دخترم سرطان دارد و در بیمارستان افضلی‌پور بستری است اکنون او را به بیمارستان شفا برای گرفتن عکس برده‌اند می‌خواهم سریع خودم را به او برسانم گفتم شما الان این همه راهی که آمده‌اید (در خیابان ابوذر بودیم) چند برابر این مسیری که آمده‌اید باید هنوز راه بروید.

این قصه نیست واقعیتی تلخ که همراهان بیمار با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، اگر از کنار بیمارستان‌های شفا، افضلی‌پور و شهید باهنر شهر کرمان گذر کرده‌اید چادرهای مسافرتی می‌بینید که همراهان بیماران، در سوز سرمای زمستان یا آفتاب سوزان تابستان (اقلیم کرمان گرم و خشک و سرما و گرمای آن سوزنده است) در پیاده راه یا پارکینگ های مجاور این بیمارستان ها پهن کرده اند.

باتوجه به جایگاه استراتژیک شهر کرمان، بیمارانی از استان‌های سیستان و بلوچستان، هرمزگان و جنوب استان کرمان برای درمان به بیمارستان‌های این شهر می‌آیند که خانواده بسیاری از آنها هزینه درمان را به سختی جور می‌کنند و دیگر پولی برای آنکه در طول دوره درمان به هتل یا مسافرخانه بروند، ندارند و به ناچار چادرهای مسافرتی درخیابان های منتهی به بیمارستان برپا کرده و حتی برخی‌ها نیز پول خرید چادر مسافرتی هم ندارند و صبح‌های زود که از آنجا عبور کنید می‌بینید که در گوشه خیابان خوابیده‌اند. وقتی پای صحبت‌های آنها می‌نشینیم در می‌یابیم که برخی از آنها ۲۸ یا ۳۰ روز است که بیمارشان بستری است و آنها در این گوشه خیابان روزگار را به‌سر می‌برند نه حمامی، نه اسکان درستی و نه هیچی…

قطعا هیچ کس از خوشی اینجا اتراق نکرده است. آنها درد بی‌پولی، رنج بیماری و … دارند. به همراهان بیمار در گوشه خیابان چه می‌گذرد؟ آیا کسی می‌داند؟ چه کسی وظیفه تامین امنیت و رفاه آنها را دارد؟ کرمان در کجای گردشگری سلامت قرار دارد؟

میراث فرهنگی: ما هیچ مسئولیتی نداریم

“عباس ایران‌پور” مسئول نظارت معاونت گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان کرمان درباره این پدیده به ایسنا می‌گوید: ساماندهی و ایجاد رفاه برای همراهان بیمار کار شهرداری است و ما هیچ وظیفه‌ای در این زمینه نداریم و ما باید گردشگران سلامت خارجی را برای درمان وارد استان کنیم.

وی درباره وضعیت گردشگری سلامت استان کرمان اظهار کرد: متاسفانه هیچ اقدامی در بحث توریست درمانی در کرمان نشده است. ما سه مجوز به سه آژانس گردشگری در این زمینه داده ایم که هیچ اقدامی در این خصوص انجام نشده است.

مسئول نظارت معاونت گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان کرمان با بیان این مطلب که مجوز این سه آژانس گردشگری چند هفته قبل از شیوع کرونا صادر شد و با شیوع کرونا نتوانستند فعالیتی انجام دهند، تصریح کرد: اقدامات زیرساختی در استان در این راستا فراهم شده و بیمارستان مهرگان مجوز ICD خود را از وزارت بهداشت و درمان اخذ کرده و بیمارستان‌های راضیه فیروز، شهید باهنر و ارجمند در نوبت دریافت تاییدیه از وزارت بهداشت هستند.

وی از مزایای توریست درمانی سخن به میان آورد و بیان کرد: با توجه به نرخ دلار در ایران، درمان برای خارجی‌ها در کشور ما ارزان تمام می‌شود و این موضوع می‌تواند ارزآوری خوبی برای ما در برداشته باشد. 

شهردار کرمان: جزء تکالیف ما نیست

“مهران عالم‌زاده” شهردار کرمان نیز درباره پدیده چادر نشین های همراهان بیمار در کرمان به ایسنا می‌گوید: ما برای آنها نمی‌توانیم کاری انجام دهیم، تنها کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که به عنوان سد معبر آنها را جمع‌آوری نکنیم.

وی درباره ساماندهی و ایجاد رفاه برای همراهان بیماران گفت: جزء تکالیف ما نیست. همراه بیمار در کنار بیمارستان اسکان می‌کند آیا شهرداری وظیفه تامین رفاه آنها را دارد؟ شهرداری تنها کاری که می‌تواند برای آنها کند این است که آنها را جمع آوری نکند.

دانشگاه علوم پزشکی: وظیفه اصلی ما درمان بیماران است

“مسعود مقدر” معاون توسعه مدیریت و منابع دانشگاه علوم پزشکی کرمان نیز به ایسنا می‌گوید: اگر بیمارستان متولی رسیدگی به همراه بیمار باشد باید نصف تخت‌های بیمارستان را به همراهان بیماران اختصاص دهیم و کسانی که جایی برای اسکان ندارند طبق قوانین شهرداری، بهزیستی و استانداری متولی آنهاست.

وی ادامه داد: در هر صورت دانشگاه علوم پزشکی مهمانسرای امام حسین (ع) یا داخل بیمارستان شهید باهنر کانکس‌هایی برای همراهان بیمار اختصاص داده‌ ضمن آنکه ما نیز از این چادر زدن‌ها اطراف بیمارستان شاکی هستیم و باید فرمانداری و شهرداری برای این افراد امکانات رفاهی ایجاد کند.

معاون توسعه مدیریت و منابع دانشگاه علوم پزشکی کرمان بیان کرد: به هر شهری که سفر کنید شهرداری آن شهر، محلی برای کسانی که توان پرداخت هزینه هتل و مسافرخانه را ندارند، در نظر گرفته و در اختیار همراهان بیماران قرار می‌دهد و آن مکان تحت عنوان “کمپ” به حمام و سایر امکانات رفاهی مجهز است.

وی اظهار کرد: ظرفیت همراه‌سراهای دانشگاه علوم پزشکی کرمان کم است و همچنین یک خیر در بیمارستان افضلی‌پور در حال ساخت یک همراه سرا است که تقریبا رو به اتمام است.

مقدری با تاکید برآنکه وظیفه اصلی ما درمان بیماران است و طبق قانون تامین رفاه همراه بیمار بر عهده مانیست، بیان کرد: یک مشکل دیگری که وجود دارد این است که برخی از بیماران چندین همراه دارند و برخی از بیماران مخصوصا بیماران ICU  اصلا نیازی به همراه ندارند.

وی تصریح کرد: اگر شهرداری و ارگان‌های دیگر کمپی به ما معرفی کنند، ما همراهان بیماران را به آنجا معرفی می‌کنیم ضمن آنکه از لحاظ بهداشتی آنجا مورد بررسی قرار می‌دهیم و این مشکل با همکاری چند ارگان حل می شود و با توپ انداختن توی زمین یکدیگر مشکلی حل نخواهد شد.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

از «کاغذ وطن» بیشتر بدانید :