معدن کاری
مرگ خاموش بحرآسمان
پیام ما – منطقۀ حفاظت شده محیط زیست بحرآسمان که طی مصوبۀ دولت (هیأت وزیران) به شماره 89914-52-14/9/1389 به این عنوان به تصویب رسیده در شمال شهرستان جیرفت واقع است و شامل قسمتی از دلفارد، رمون و بحرآسمان به مرکزیت «زمین حسین» می باشد و حوزه آبخیز سد جیرفت در آن قرار دارد و دارای تنوع گیاهی، جانوری بکری است که به جرأت می توان گفت در ایران بسیار کمیاب و در جنوب شرق ایران اصلاً شبیه اش وجود ندارد به دنبال این تصویب طبق قانون مناطق حفاظت شدهی محیط زیست حتی بوته کنی گیاهان ممنوع بوده و تحقیق دانشگاهی باید با رعایت یک سری شرایط انجام گیرد چه رسد به معدن کاری که امری ویرانگر ،ممنوع و غیر ممکن است.
خصوصاً که این منطقه علاوه بر منطقه حفاظت شده، آبخیز سد جیرفت است که تنها منبع آبی روباز قابل ملاحظه ی جنوب شرق ایران میباشد که در مسیرش رودخانههایی بعد از مشروب نمودن صدها روستا به سد جیرفت می ریزند حال دولت با مصوبهی فوق و بررسی های چندین سالهی کارشناسانه خواسته است چتر حمایتی خود را در مقابل تخریب انسانی و به بار نیامدن فاجعهی غیر قابل جبران بگستراند و تمامی نهادهای دولتی و مردمی را به کمک بگیرد تا شاید فاجعهی زیست محیطی همچون دریاچهی ارومیه، بختگان، هامون، تالاب گاو خونی و رودخانه ی دز در اصفهان و کنار دست ما جازموریان و … اتفاق نیفتد.
این عدم نگرش ناشی از وظیفه نشناسی بعضی از مسئولان است و علاوه بر این تخریب محیط زیست از نگرانی های مقام معظم رهبری میباشد با این وجود مشخص نیست که چرا؟ و چه دستانی در کار است که فرمودهی رهبری و قانونی که دولت تصویب می کند و باید و نبایدهای قانونی برای اجرای آن تعیین می گردد توسط عده ای از مردان اجرایی دولت که خود باید مجری مصوبات دولت باشند درصدد نقض، ندیده گرفتن و قانون شکنی در خصوص تصمیمات اجرایی هستند.
تعدادی معدن کار بدون در نظر گرفتن فجایعی که معدن کاری در آن منطقه به بار می آورد طمع به تخریب محیط زیست و سد جیرفت و آبهایی که شهرستان از آن مشروب می شود و صدها روستا در گذر رودخانهها، فقط جهت منفعت خود بسته اند. ولی جای تأسف دارد که چرا مسئولان اجرایی شهرستان چشم خود را بر روی این همه مکاتبات که از طرف مقامات آگاه و محقق محیط زیست کشور، استان کرمان و اداره حفاظت آبهای کشور و دلسوزان محیط زیست می شود، بسته اند. و فکر می کنند معدن کاری به هر قیمتی باید انجام شود.
و این افراد حکایت سرچشمهها و رودهایی که به سد هلیل میریزند و روستاهای مسیر آن را نادیده میگیرند در حالی که در جیرفت در مکانهای بی خطر معادن غنی وجود دارد که در هیچ کجای کشور نیست ولی تنها به پاشنهی آشیل این منطقه هجوم آوردهاند در این مکاتبات که متولیان امر آب و محیط زیست به مقامات قضایی و … نو شته اند و خود با توسل به نیروهای بازدارندهی قانونی خود (حفاظت ادارات فوق) بارها از این عمل غیرقانونی جلوگیری نموده اند. و فاجعهی هولناک آن را متذکر گردیدهاند حال نمیدانیم مسئولین پایین دست مثل بخشدار و دهدار و…. بدون داشتن تخصص در محیط زیست چه ریگی در کفش دارند که میخواهند به حوزه غیرتخصصی ورود بنمایند و تلاش میکنند تا فاجعه به بار آورند و معدنهای این منطقه را فعال کنند و هر روز با معدن کاران در خانهی یکی از مردم معترض و نگران محیط زیست منطقه جلسه میگذارند. و یکی را تمطیع و دیگری را تهدید میکنند تا مسئولین دلسوز حفاظت محیط زیست و ادارات آب کشور و مردم که از دست این ها به ستوه آمدهاند را مجاب کنند تا چشم بر این امر غیر قانونی بپوشند و قانون را نادیده بگیرند و با معدن کاری هزاران نفر انسان را به مهاجرت و آب سرد جیرفت را غیر مشروب و حوضهی سد را پر از زبالههای برداشت معدن که توسط رودخانههای خروشان آورده می شوند بنمایند.
ادارهی آبخیزداری با خرج صدها میلیارد تومان در مسیر هر درهی کوچکی در این حوزه یک دیواره درست کرده است. تا رسوبات به سد جیرفت وارد نشود و اگر معدن کاری غیرقانونی، غیرشرعی و غیرانسانی در این منطقه شروع شود هر روزه مقادیر زیادی از مواد مضر و سمی در دره ها ریخته میشود تا توسط آب و سیلاب ها وارد سد جیرفت شود و آب آن رامسموم، خاک آن را غیر انتفاع بنمایند و به محیط زیست و روستاهای مسیر ضررهای غیر قابل جبران بزنند.
در یکی از همین جلسات که در خانه ی یکی از اهالی منطقه بابت راضی کردن مردم برای معدن کاری برگزار شد و صدای ضبط شدهی آن موجود می باشد بخشدار یکی از بخش های منطقه میگوید که دهات مسیر رودخانه، سد جیرفت، محیط زیست و روستاهای مسیر رودخانه توجیه اقتصادی ندارند و به ظن او تباه شدن آن ها چیز مهمی نیست !!!؟ حال این سوال پیش میآید که مصوبههای دولت برای چه تصویب می شوند و چه کسانی باید آنها اجرا کنند؟ آیا مقامات اجرایی به وظیفهی خود آگاه نیستند یا نداسته و نمیدانند خودشان متولی امر اجرا هستند و باید جلوی قانون شکنی را بگیرند؟ وای به روزی که بگندد نمک! در حالی که مردم منطقه و دلسوزان محیط زیست از تمامی مسئولین شهرستان و کشور عاجزانه تقاضا دارند که جلوی خود سری مقامات پایین دستی که مصوبات قانونی را نادیده می گیرند و آب به آسیاب فلاکت شهرستانهای جنوبی میریزند بگیرند و تمامی داشته های آن منطقه بزرگ (سد جیرفت، محیط زیست منحصر به فرد منطقه و روستاهای پایین دست معادن و شهرستان جیرفت) را از نابودی نجات دهند.